Τετάρτη 2 Μαΐου 2018

Γράφω ίσον αναπνέω.

Μου είπε κάποιος χτες το βράδυ ότι αν κλείσω το σάιτ θα γράφω σε χαρτί και ας μην το διαβάσει κανείς.
Μπορεί να έχει δίκιο, μιας και από πάντα έγραφα ακόμα και σε χαρτοπετσέτες.
Είμαι ένα βήμα για ακόμα μια φορά στο τσακ να το κλείσω το ριμάδι και δεν εννοώ αυτό που διαβάζεις εσύ ο ένας αναγνώστης τώρα.
Το άλλο που με βαραίνει πολύ αλλά νιώθω την υποχρέωση να συνεχίζω γιατί δεν νομίζω ότι είναι τίμιο, όταν σε διαβάζει πολύς κόσμος να γράφεις μόνο για λουλουδάκια και πεταλούδες η για το πως να αδυνατίσεις και να μην σου πιάσει το φαγητό στην κατσαρόλα όταν γύρω σου γίνεται μια κοσμογονία.
Θα δείξει τι θα γίνει σε λίγες ώρες, το πολύ πολύ να αλλάξω το όνομα για ένδειξη διαμαρτυρίας και μετά αν αρχίσω τις κατσαρόλες.

Τρίτη 1 Μαΐου 2018

Πρώτη Μάη 2018 .

Μια πολύ καλοκαιρινή μέρα σήμερα με υψηλές θερμοκρασίες για την εποχή, όπως λένε στις ειδήσεις.
Πολύ υψηλές θερμοκρασίες γενικά σε όλα εκτός από το πορτοφόλι μας που επικρατεί βαθύ ψύχος.
Μια παγωμάρα άνευ προηγουμένου και δεν φτάνει ούτε ο πρώιμος ήλιος ,ούτε η καλοκαιρινή  διάθεση που εκβιάζεται από τις διακοπές του καλοκαιριού που είναι στην γωνία του χρόνου.

Έχω να γράψω εδώ περίπου έναν ολόκληρο χρόνο και λέω why not?

Σήμερα πέρασα από την παραλία και είχε πάρα πολλά αυτοκίνητα.
Δηλαδή αν έβγαζες τα αυτοκίνητα, δεν ξέρω αν θα νόμιζε κάποιος ότι είχε πάρα πολύ κόσμο.
Έτσι είναι ο Έλληνας και γνώμη δεν αλλάζει. Θέλει να αισθάνεται κοντά το όχημα του.
Τι καλύτερη απόδειξη ότι έχουμε συναισθηματική εξάρτηση από τα αντικείμενα μας?
Εντάξει τώρα. Δεν μπορώ να φανταστώ κάποιον να πηγαίνει για καφέ με το λαμπατέρ της κρεβατοκάμαρας στο χέρι για παράδειγμα, αλλά με το αυτοκίνητο η σχέση είναι εντυπωσιακή.

Όλοι φυσικά παραπονιούνται για την θέα που κρύβουν τα αυτοκίνητα ...των άλλων και οι άλλοι επίσης των υπολοίπων. Αν δεν μπει μπροστά κάποια αρχή να τους το απαγορεύσει , να την βρίζουν όλοι μαζί, και μετά πάλι όλοι μαζί να χαζεύουν και να αναφωνούν, ΤΙ ΩΡΑΙΑ ΘΕΑ ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ!,δεν το αποφασίζουν ότι η θέα παραμένει  ωραία αν όλοι από μόνοι τους σκεφτούν να τα παρκάρουν λίγο πιο πέρα.

Δεν αλλάζει αυτό το πράγμα και απορώ το γιατί ακόμα μου κάνει εντύπωση.

Υπήρχε και μια συγκέντρωση στην πλατεία για την εργατική πρωτομαγιά, αλλά δεν έχω ιδέα αν πήγε κανείς εκτός από τους διοργανωτές.
Έχουν ατονίσει όλα ο κόσμος έχει σηκώσει τα χέρια ψηλά, ανίσχυρος αδύναμος προδομένος απογοητευμένος από όλους και από όλα, επομένως το ρίχνουν στα ούζα και στις εκδρομές, στα " Τι ωραίο το στεφάνι σου χρυσό μου", "Μα και σαν το δικό σου δεν είναι χρυσή μου" και τέλος.

To facebook  έχει πολύ πλάκα που άντε πάλι χρόνια πολλά και φωτογραφίες  λουλουδιών να πλημμυρίζουν εκεί που ήταν το αρνί στην σούβλα και τώρα πρέπει να υποστούμε τα πρώτα μπάνια όλων .
Θα ήθελα έτσι για αλλαγή, να ανέβαζε κάποιος το πρώτο λασπόλουτρο για παράδειγμα. Θα είχε κάποιο ενδιαφέρον πάρα πάνω.
Με κυνική διάθεση γράφω όπως βλέπεις αναγνώστη γιατί όλα μου φταίνε και όλα μου βρωμάνε γιατί όλο η ανάπτυξη έρχεται, όλο οι δείκτες μας λένε τι ωραία που πάμε και εγώ βλέπω το πόσο δίκιο έχουν όσοι φωνάζουν στις συγκεντρώσεις και μόνοι τους τα λένε μόνοι τους τα ακούνε και εγώ ακόμα που συμφωνώ δεν πάω.
Δεν πάω γιατί έχω τις ντουλάπες που φωνάζουν..Συγύρισε μεεε! σαν να σε φωνάζει κάποια φωνή σε μεταμεσονύχτιο θρίλερ.
Αλλά αυτά δεν τα βάζουμε στο φέιςμπουκ, δεν είναι σικ.

Φαντάζομαι ότι ο περισσότερος κόσμος πέρασε μια όμορφη πρωτομαγιά με παρέα με χορό, με βόλτα, να έχει να θυμάται μια όμορφη ανοιξιάτικη μέρα.
Και όποιος δεν πέρασε, μην στενοχωριέται, έρχεται η Αργία του Αγίου Πνεύματος που πέφτει Δευτέρα στις 28 Μάη.
Και του χρόνου με το καλό λοιπόν χωρίς γκρίνιες.


Ένα χαρούμενο βιβλίο! (Παραμύθι) -(Ας διαβάσουμε ιστορίες το καλοκαίρι)

  Το βιβλίο είχε  μείνει όλο την σχολική χρονιά στο ράφι και ανυπομονούσε να το διαβάσει το μικρό κοριτσάκι που έμενε στο δωμάτιο αλλά άδι...