Ο Μίκης Θεοδωράκης έφυγε από τούτον τον μάταιο κόσμο

 Πέθανε ο Μίκης και αυτό που μου έκανε από πάντα εντύπωση είναι ότι αυτός ήταν ένας απλός άνθρωπος ενώ όσοι τον θεωρούν δικό τους, είχαν πολύ αφ υψηλού το ύφος και την μύτη προς κάθε άλλον που δεν ήταν ένθερμος πολιτικώς κείμενος προς την αριστερά.

Στην εφηβεία μου ήμουν κανονική ροκ , νοοτροπία και συμπεριφοράς.  Το αποτέλεσμα , το μίσος των πρασινοφρουρών και όσων τραγουδούσαν τα τραγούδια του Μίκη και μας κοιτούσαν με νόημα..

Δεν μου άρεσαν τα τραγούδια του Μίκη, ούτε του Χατζηδάκη, ούτε κανενός. Όλα μου φαινόταν, μικρά, μίζερα, στενάχωρα. Ούτε λαικά τραγούδια, ούτε παραδοσιακά, ούτε τίποτα. Ο κόσμος μου ήταν άλλος και πολύ αργότερα πρώτα με συγκίνησαν τα παλιά λαικά και πολύ αργότερα όλα τα υπόλοιπα.

Επιτέλους μπορούσα να συμμετέχω και γω στην γενική συγκίνηση, μέχρι που τώρα πια, τα ακούω και με συγκίνηση μου έρχονται δάκρυα στα μάτια.

Όμως η υποκρισία όλων όσων κλαίνε και είναι γλύφτες του κερατά , που είναι και ήταν οι νταβατζήδες του λαού , που βγήκαν στον αφρό με την ταμπέλα του προστάτη των μαζών, μου γυρίζει το στομάχι ανάποδα και λέω, τότε αν και μικρή  , τους είχα καταλάβει και με την άρνηση στην κουλτούρα τους, τους είχα κάνει πέρα.

 Όλα καλά λοιπόν, μας τέλειωσαν οι μεγάλοι. Έχουν μείνει λίγοι ακόμα, υπερέργυροι αλλά που θα πάει, θα πεθάνουν και αυτοί. Και τότε το μαύρο σκοτάδι του τίποτα, να νικήσει επιτέλους τις τελευταίες σπίθες της δημιουργίας, θα κάμψει κάθε προσπάθεια αντίστασης , θα σφίξει τον σβέρκο και θα τον πιέσει για κάτω , κάθε σπονδυλικής στήλης που θέλει να ατενίζει τον απέραντο ουρανό του ανοιχτού πνεύματος , των οραμάτων και της συναίσθησης της ανεξάρτητης και αδέσμευτης ύπαρξης σε αυτόν τον κόσμο.

Τι καταλαβαίνουν όλοι αυτοί από την έννοια της ελευθερίας , της ισότητας , της κοινωνικής δικαιοσύνης?

Αυτοί οι ίδιοι που τόσα χρόνια  σε κάθε βήμα μου για όλα αυτά, ήταν εκεί για να βάλουν τρικλοποδιές, να μειώσουν τις προσπάθειες, να χλευάσουν να εκφοβίσουν να μειώσουν ακόμα και να εκβιάσουν.

Και σήμερα γέμισαν τις σελίδες τους με φιλολογικά κείμενα πένθους , τόσο λάθος , άκαιρα και άκυρα.

Όχι ρε φίλε, δεν είμαι αριστερή, δεν είμαι δεξιά, δεν είμαι τίποτα από τα κομματικά σας κόμματα που έχετε λυσσάξει να τα κάνετε  μαντριά σας , για  να είστε οι βοσκοί , και τα σκυλιά σας να αλυχτάνε μόλις κάποιο πρόβατο πάει να φύγει απ την στρούγγα.

Ο Μίκης υπέφερε από την ανοησία που τον περιέβαλε και όμως άντεξε και δεν έδωσε πέντε μούτζες να πάει στο εξωτερικό να κάνει την καριέρα που του άξιζε και τον παρακαλούσαν ..

Μας είπε σήμερα το μεγάλο ΆΝΤΕ ΓΕΙΑ, και εμείς θα δούμε την καπήλευση να συνεχίζεται από τα μικρά μυαλά, στο μεγάλο αυτό ταλέντο και  πνεύμα.