ΘΕΑΤΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ ΜΕ ΓΕΝΙΚΟ ΤΙΤΛΟ -ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΚΑΦΕ.

 

Οι ρόλοι μπορούν να αλλάξουν από αντρικοί σε γυναικείοι και αντίθετα.

 

Τι έχουμε ζήσει!!" "Iστορίες των Ελλήνων"

 

Μπάμπηηηη! Πούσε ρε Μπάμπη!?

Εδώ είμαι ! Μη μου αγχώνεσαι!! Τι θα πάρουμε σήμερα?

Ότι πήρα και χτες. Έναν, Ελληνικό. Σκέτο.

Να βάλω και λουκουμάκι?

Βάλτο να γλυκάνω το δόντι μου λιγάκι.

Γιατί βρε Γιάννη μου δεν βάζεις και λίγο ζάχαρη στον καφέ αφού το θέλεις το γλυκό σου..

ΑΑΑΑ, Τον καφέ τον θέλω σκέτο. Πάει και τελείωσε. Το λουκουμάκι μου αρέσει με την άχνη του την ωραία, το χρωματάκι του το ρουμπινί, το αμυγδαλάκι του....

Ρε Γιάννη, ούτε η μάνα μου δεν περιγράφει το λουκουμάκι τόσο καλά!

Μπάμπη τόσες μαγερικές στην τηλεόραση, περιγράφουμε το λουκουμάκι λες και είναι αστακός στο Χίλτον..Τι να κάνουμε έτσι που μας καταντήσανε.. Άντε φέρε κείνο τον καφέ και όταν έρθεις θα σου πω για τις πατάτες τις τηγανητές.

Έγινε....

Μπαίνει ο Σώτος και κάθεται.

Τι έγινε Γιάννη?Καλημέρα.

Βρε καλώς τον! Έλα να παραγγείλεις και συ, τώρα τον παράγγειλα και γω. Κάτσε να βάλω μια φωνή.
Μπάμπηηηη, πιάσε και έναν για τον Σώτο. Δεν μου λες ρε Σώτο εσύ θες το λουκουμάκι σου?

Όχι ρε , τρόμαξα να την φτιάξω την κουφάλα! Να κοίτα! Εδώ πάνω αριστερά! Βλέπεις? 50 Ευρώ κολλαριστά! Να μη μου φύγει με το λουκούμι και τρέχω πάλι. Μπάμπηηηη, μη βάλεις λουκούμι..

Γιάννης.. Άσε ρε δεν πειράζει, θα το φάω εγώ. Μπάμπη και το λουκούμι μη ξεχάσεις. Μη σε νοιάζει, το πληρώνω εγώ..

Σώτος..Ρε πως γίναμε, μετράμε και το λουκούμι.. Όμως δεν μπορείς να πεις! Έχουμε ζήσει μεγάλες στιγμές! Θυμάσαι τότε που πληρώναμε το ΤΕΒΕ?

Γιαννης.. Πω ρε τι μου θύμησες τώρα! Μεγάλες στιγμές! 400? 400! Πάρτα, ντάγκα ντάγκα! Φαντάσου ρε! Είχαμε 400 μαζεμένα! Απίστευτο!

Σώτος.  Ούτε ρωτάω πόσο έχει πάει το χρέος! Λεφτά να το πληρώσω δεν έχω, να κλείσω το μαγαζί δεν μπορώ, αν το κλείσω δεν θα έχω ούτε ένα καρβέλι να πάω στο σπίτι..Χέστα ρε φίλε σου λέω..

Γιάννης. Για αυτό παίρνω και γω το λουκουμάκι μου! Να γλυκαθώ λίγο. Ρε το άλλο! Που το πας το άλλο! Θυμάσαι που πηγαίναμε το Σαββάτο στην Αθήνα και να ο Πλούταρχος, να ο Καρράς, να ο Αδαμαντίδης πριν , να ο Αδαμαντίδης μετά,  να η Βίσση!

Σώτος..            Όχι στην Βίσση ρε! Δεν πήγα ποτέ!

Γιάννης.           Ναι καλά! Έκανες τάματα στην Άνζελα και στην Νατάσσα!

Σώτος.              Αφού είναι καλές ρε! ΤΙ ψάχνεις τώρα! Δεν υπάρχουν άλλες σαν και αυτές!

Γιάννης.            Και να υπάρχουν , εμείς που να τις βρούμε τώρα! Πλάκα έχεις ρε Σώτο.

Σώτος.          Ωραία ήταν ρε.. Δουλειά είχαμε, τα έξω μας, τα μέσα μας, τα παιδιά ότι                             χρειαζόντουσαν το είχαν, τα ταξίδια μας..Ααχχχχ.

Γιάννης.        Ρε Μπάμπη! Κόκαλα έχουν οι καφέδες.

Μπάμπης..        Έφτασαν.. Ελάτε ρε παιδιά, μόνοι μας είμαστε, καθίστε να κάνουμε λίγο παρέα να μην είμαι και γω μόνος μου. Με πιάνει κατάθλιψη αν δεν μπαίνει πελάτης.

Σώτος.         Και εμάς μας πιάνει, τι νομίζεις. Όλοι με τα χάπια της χαράς στην τσέπη καταντήσαμε.

Μπάμπης.          Καλά τα καφεδάκια?

Σώτος και Γιάννης.   Καλοί, καλοί!! Για στα χέρια σου!


Μπάμπης .                     Τι λέγατε για χαρά?

Σώτος.                   Δεν λέγαμε για την χαρά γενικά, για τα χάπια της χαράς λέγαμε.

Μπάμπης.            Τα παίρνει η πεθερά μου από τότε που της κόψανε την σύνταξη. Δεν μπορεί να το καταπιεί με τίποτα. Να δεις πλάκα που έχει όταν έρθει η ώρα να το πάρει. Ολόκληρη ιεροτελεστία.
Πρώτα αρχίζει την μουρμούρα, μετά το βρίσιμο, μετά κοκκινίζει , φουντώνει, ρίχνει και δέκα φάσκελα στην τηλεόραση αν τους δείχνει, και μετά το καταπίνει λες και είναι ουίσκι 12 .

Γιάννης.              Βρε την έρημη και αυτήν και όλους. Ποιος να το φανταζόταν και ακόμα δεν μπορούμε να συντονιστούμε με την κατάσταση.

Σώτος,            Βρε, ελάτε έξω βρε, Να εκεί! Κοιτάτε ρε, κοιτάτε!! Έρχεται

Μπάμπης και Γιάννης.   Ποιος ? Που? Δεν βλέπουμε ούτε γάτα!

Σώτος            Μπα πανάθεμα σας!  Την ανάπτυξη ρε! Δεν βλέπετε την ανάπτυξη! Τι άνθρωποι είστε εσείς ρε!

Μπάμπης και Σώτος. Ρίχνουν από ένα φάσκελο στον Σώτο και αρχίζουν να γελούν.

 

 

Διάλογοι σε καφέ. Οι ηθοποιοί είτε κάθονται ήδη, είτε έχουν την ροή που έχει ένα κανονικό καφέ.

Φυσικά θα υπάρχει σερβιτόρα, σερβιτόρος, και θα γίνονται οι παραγγελίες, θα ζητούν τον κατάλογο για να δουν τι θα πάρουν κλπ.

 

 

Τσιγκούνα η οικονόμα?

 

ΩΩΩΩ! Συγνώμη άργησα! Δεν το κατάλαβα πως πέρασε η ώρα!

Δεν πειράζει Μαρία μου! Ούτε πέντε λεπτά δεν περιμένω.. Άντε κάτσε που γυρίζεις γύρω γύρω σαν την σβούρα. Μια τσάντα και ένα παλτό έχεις! Δεν μπορείς να τακτοποιηθείς?

Ναι, ναι, μια στιγμή! Ουφφφφ! Επιτέλους κάθισα! Έχεις παραγγείλει?

Όχι ακόμα ,σε περίμενα. Τι θα πάρουμε? Να πάρουμε ένα ούζο με ποικιλία?

Όχι, όχι, πρωί πρωί! Θα μας πειράξει!

Να πάρουμε τότε ένα ωραίο πρωινό που έχει,,για κοίτα τον κατάλογο..

Όχι όχι..έφαγα στο σπίτι..

Τι θα ήθελες να πάρουμε τότε...


ΕΕΕΕΕ, να σου πω την αλήθεια, και καφέ στο σπίτι ήπια, αλλά τι πειράζει αν πάρει μόνο η μία κάτι..Δεν πιστεύω να μας πουν και τίποτα..

Τίποτα δεν θα πούνε, αλλά δεν είναι σωστό όμως.. Αφού κάτσαμε και πιάσαμε το τραπέζι, κάτι πρέπει να πάρουμε.

Έλα καλέ, να κοίτα, ούτε τα μισά δεν είναι γεμάτα... Πάρε εσύ ότι θέλεις..

Δεσποινίς...Δεσποινίς...θα μας φέρετε 2 ελληνικούς μέτριους παρακαλώ?

ΩΩΩ! Μα δεν έπρεπε..δεν είναι σωστό..

Έλα καημένη τώρα, τι θα σε πειράξει ένας μικρούλης καφές..έτσι για την παρέα..Αλήθεια τώρα, είχες πιεί καφέ στο σπίτι η σε έχει πιάσει πάλι η τσιγκουνιά σου? Χωρίς παρεξήγηση σε θυμάμαι και από το σχολείο..Άλλοι έκαναν τράκα τσιγάρα και εσύ έκανες τις μπουκιές από την τυρόπιτα..Σαν τώρα το θυμάμαι να λες.." Να μια ακρίτσα θα πάρω, ίσα ίσα για την γεύση", και καλά ότι έκανες δίαιτα!

Πω πω, τι μνήμη έχεις βρε παιδί μου! Ε, έκανα δίαιτα η αλήθεια είναι, δεν είχα και τα χρήματα για να παίρνω κάθε μέρα τυρόπιτα, δεν είχαμε εμείς αν θυμάσαι..Ο καημένος ο μπαμπάς τρόμαζε να τα φέρει βόλτα, και όποτε που έλεγα και κάτι, που έλεγε, " Δεν λες και ευχαριστώ που πας σχολείο, αν δεν σ΄αρέσει, η μοδίστρα σε περιμένει". Θυμάσαι πόσα πολλά κορίτσια πήγαιναν στην μοδίστρα το καλοκαίρι..Όπως πάνε τώρα φροντιστήρια, η σε  αθλήματα, τότε πηγαίναμε στην μοδίστρα..
Πως άλλαξαν τα χρόνια..

Άλλαξαν τα χρόνια Μαίρη μου αλλά μερικά πράγματα δεν αλλάζουν. Όπως η τσιγκουνιά σου ας πούμε, και βάλε εσύ όποια δικαιολογία θέλεις. Μεταξύ μας τώρα που γνωριζόμαστε από μωρά..Πρέπει να το παραδεχτείς ότι είσαι μεγάλη τσιγκούνα..

Δεν είμαι τσιγκούνα! Οικονόμα είμαι. Και λογική! Και μετρημένη!

Το εικόνισμα στο έχουν βάλει σπίτι η περιμένουν την εγγυητική του Αγίου Πέτρου!

Έλα, έλα άσε τις εξυπνάδες! Άκου εγγυητική! Μα που πας και τα σκέφτεσαι αυτά τα πράγματα! Δε μου λες, αλήθεια, στο σπίτι μου λείπει τίποτα? Στα παιδιά? Βλέπεις να στερούμαι κάτι ?

Εκτός από τις μικρές χαρές της ζωής εννοείς? Αλλά και τι είναι η ζωή χωρίς αυτές τις μικρές χαρές? Στεγνή ζωή σαν την ρέγκα στον τενεκέ είναι ! Να σου πω εγώ τι είναι!
Αν δεν την βάλεις την ρέγκα,,δηλ την ζωή, στο νερό της να φύγει η παραπανίσια άρμη,αν δεν βάλεις το λάδι της, το λεμόνι της, τα τούτα της τα κείνα της δίπλα, δεν έχει νοστιμάδα!

ΑΑΑΑ! Για να σου πω! Δεν είπαμε να πιούμε έναν καφέ για να με συγχίσεις πρωί πρωί! Καθόμουν και στο σπίτι μου στην ησυχία μου..

Ναι βρε παιδί μου πράγματι ,στην ησυχία σου..Η πολύ ησυχία θα σε πειράξει στο τέλος! Γιατί παραπονιέσαι, δίκιο δεν έχω? Πες μου ένα πράγμα, κάτι που χάλασες έστω και ένα ευρώ για να κάνεις κάτι που σου αρέσει. Κάτι που θα σου έδινε λίγη χαρά...Θυμάσαι που ψωνίζαμε μαζί εσώρουχα στις εκπτώσεις και είχαμε δει κάτι όμορφα εσώρουχα και δεν τα πήρες? Θυμάσαι την δικαιολογία που είπες επιτέλους , αφού έσκασες και εμένα και την πωλήτρια?

Όχι..όχι δεν θυμάμαι..

Δεν θυμάσαι ε? Δεν θυμάσαι ότι μας είπες ότι σου αρέσουν πάρα πολύ αλλά παίρνεις μόνο άσπρα γιατί κάνεις οικονομία στο ρεύμα να πλένεις όλα τα άσπρα μαζί?
Όλα άσπρα, εσώρουχα σεντόνια, φανελάκια!

Θα μου βγάλεις τον καφέ από την μύτη σήμερα! Μα πλένονται στους 90! Ούτε τους κανόνες υγιεινής πια να μην ακολουθούμε για να σου κάνουμε το χατίρι να μην μας λες τσιγκούνες!


Έλα τώρα, παραδέξου το! Σκέφτεσαι το ρεύμα για να τα πλύνεις χώρια, η το πάρα πάνω σαπούνι για να τα πλύνεις στο χέρι!

Τίποτα άλλο έχεις να πεις η να σηκωθώ να φύγω! Είπα και εγώ μια μέρα, να βγω από το σπίτι το πρωί, να κάνουμε λίγο κουβέντα, να πούμε κανένα νέο, Τίποτα εσύ! Εκεί! Έχει κολλήσει η βελόνα!

Κάτσε μωρέ! Πω πω, πολύ βαριά τα παίρνεις!

Βαριά τα λες, βαριά τα παίρνω. Τι να σου πω τώρα!

Κάτσε και σου έχω νέα! Έλα αλήθεια!

Ναι βρε, βγήκαν και χρωματιστά που πλένονται στους 90!

Α να χαθείς επιτέλους! Ας όψεται που ήρθαν οι καφέδες! Ευχαριστούμε πολύ! Όχι δεν θέλουμε τίποτα άλλο ευχαριστούμε..

Μίλα πιο ευγενικά στο κορίτσι! Ρεζίλι μας έκανες!

Ας πρόσεχες να μίλαγες καλύτερα. Αφού με έκανες παπόρι ! Δεν είμαι και ηθοποιός στο τσακ μπαμ να αλλάζω ύφος!

Καλά καλά! Να για κοίτα ποιές ήρθαν!

Που καλέ?

Πίσω σου! Μην καρφώνεσαι! Με τρόπο! Είδες?

Nαι, αλλά την μια δεν την ξέρω. Η Τόνια και η Μάρθα δεν είναι? Έχω να τις δω χρόνια..ούτε θυμάμαι από πότε.. Μωρέ ίδιες είναι!

Είναι στην Ελβετία .

ΑΑΑ,για αυτό και ο αέρας,, αυτό το κάτι...ξέρεις.. ο ευρωπαϊκός.. Δεν ξέρω πως να το πω,,τα ρούχα νάναι, το στυλ γενικά...δεν ξέρω..και τι κάνουν στην Ελβετία?

Μετακόμισαν στις αρχές του 2010.. Είναι από τις τυχερές που βρήκαν δουλειά αμέσως  έξω. Μαζί με τους άντρες τους βέβαια..Έχουν έρθει για λίγες μέρες, μου το είπε η κουνιάδα της η Μαίρη..

ΑΑΑ, Μάλιστα..Να έβρισκε και η Μαιρούλα μωρέ ένα καλό παιδί , να σαν αυτόν εκεί...Μην καρφωθείς..απέναντι.. τον ξέρεις?

Όχι δεν τον ξέρω αλλά εσύ που κατάλαβες ότι είναι καλό παιδί αφού δεν τον ξέρεις?

Μα δεν φαίνεται ο άνθρωπος ότι είναι ποιοτικός? Aπό πάνω μέχρι κάτω, έχει κάτι...καλλιτέχνης θα είναι!

Και η Μαιρούλα καλλιτέχνης, μια χαρά θα ταιριάζανε!

Ε, μα, είδες! Έφτασες στα λόγια μου!! Αλλά αυτός πόσο χρονών να είναι?  Θάναι 40, 45, ? Ε, δεν μπορώ να καταλάβω και ακριβώς, αλλά στην ηλικία της Μαιρούλας πάνω κάτω..
Κρίμα που δεν είναι μαζί τους, μπορεί κάτι να γινόταν!

Μα δεν είσαι καλά! Πως να γινόταν!

Αν είναι γραμμένο να γίνει κάτι! Αμέσως γίνεται! Σε τόσα έργα το έχω δει..και στην ζωή, δεν μπορώ να πω...Αχχχ! Είμαστε ρομαντικές ψυχές! Άντε στην υγεία μας! Να κοίτα, δεν φοράει βέρα!

Βέρα ούτε εγώ φοράω γιατί δεν μου κάνει πια! Τι θα πει, ότι όποιος με δει θα μπορεί να μου κάνει προξενιά?

Τς τς κάτι κουβέντες! Άκου προξενιά! Που ζεις! Μια σύσταση, ένα χαίρω πολύ! Άκου προξενιά! Για σκέψου κάτι να του πιάσουμε την κουβέντα να τον γνωρίσουμε..

Τελικά μια κουβέντα της προκοπής για να πιούμε ένα καφέ δεν μπορούμε να στρώσουμε με τίποτα σήμερα. Τι σε έπιασε παιδί μου σήμερα με τα παντρολογήματα της Μαιρούλας, μπα σε καλό σου!

Δεν ξέρω, έτσι, μου έκανε ένα κλικ που λένε. Τον έφερα στον μυαλό μου δίπλα δίπλα με την Μαιρούλα και μου ταίριαξαν πολύ ωραία. Και να σκεφτείς ότι δεν σκέφτηκα αν έχει χρήματα κλπ, για να μη με λες και τσιγκούνα!!

Ξέρει η Μαίρη, και κόψτο αυτό το Μαιρούλα! Έλεος! Όλες μικρομπεμπέκες πια γίναμε! Βρε μεγαλώσαμε, πάρτο χαμπάρι!

Εντάξει μεγαλώσαμε το κατάλαβα! Δεσποινίς...Δεσποινίς! Να σας πω...φέρτε μια ποικιλία με ούζα σας παρακαλώ!!

Πω πω δεν το πιστεύω!! Έκανες τέτοια υπέρβαση! Θα έχεις να το θυμάσαι μια ζωή!! Μπράβο Μαίρη!

Εμ , τι νόμιζες κυρία Φρόσω μου! Εσύ με λες τσιγκούνα! Εγώ με λέω οικονόμα! Και τώρα που θα φωνάξω το παλικάρι να κάτσει μαζί μας θα δεις τι καπάτσα είναι η Μαρία!

 

 

 

 

Και αν κερδίσουμε το τζόκερ?

Στο καφενείο.

 

Πάμε να παίξουμε ένα τζόκερ?

Κάτσε να τελειώσουμε τον καφέ μας και βλέπουμε..  Έχω παίξει τόσες φορές, και τίποτα δεν έχω κερδίσει.Ούτε ένα ευρώ! Τέτοια καντεμιά!

Έλα ρε τώρα! Μια φορά θα είναι και καλή! Να έχεις ελπίδα! Ξέρεις τι ωραία που περνάω εγώ μέχρι την κλήρωση?
Δεν αγοράζω το τζόκερ για να κερδίσω τόσο πολύ όσο για το τι ωραία περνάω μέχρι να βγουν οι μπαλίτσες και κρακ κρακ κρακ να μας δείξουν τους αριθμούς.

Δηλαδή, τι κάνεις ρε παιδί μου και περνάς ωραία!? Ξοδεύεις τα λεφτά προκαταβολικά..που θα κερδίσεις? Και μετά πως τα πληρώνεις?

Δεν χαλάω ούτε ένα σεντς. Κάνω όνειρα!. Την μια ώρα σκέφτομαι τι φιλανθρωπίες θα κάνω. Σχολεία στην Αφρική, ξενώνες για ορφανά παιδάκια, θα βοηθήσω την Κιβωτό και θα γίνω το δεξί χέρι του πατέρα Αντωνίου, η αν κερδίσω και πάρα πολλά, μπορεί να διεκδικήσω και την θέση του Γιαννόπουλου στο Χαμόγελο του Παιδιού. Με στενοχωρούν πολύ και οι άστεγοι ρε παιδί μου. Φρίκη! Είναι και χειμώνας..Βλέπεις και παιδιά,σου καίγεται η καρδιά! Είναι βέβαια και τόσες οργανώσεις για να βοηθήσει κάποιος και να γίνει και γνωστός φιλάνθρωπος, εννοείτα!  Και μετά ο δρόμος είναι ανοικτός. Θα κατέβω στην πολιτική και ποιος ξέρει ! Μπορεί να γίνω και πρωθυπουργός!

Δεν πας καλά ρε! Στην φιλανθρωπία θα χαλάσεις όλα τα λεφτά!?

Όχι βέβαια.! Αυτά είναι είπαμε την μια ώρα. Μετά το σενάριο, έχει επιχειρήσεις! Με προβληματίζει η γραφειοκρατία, αλλά εντάξει! Αν έχω κερδίσει τόσα πολλά εκατομμύρια, πιστεύω ότι θα την ξεπεράσω! Θα ανοίξω βιοτεχνίες! Θα ξεκινήσω από το παρατημένο το εργοστάσιο πρώτα από όλα! Να έχει δουλειές ο κόσμος! Να πάει ο τόπος μπροστά! Να κινηθούν οι μηχανές! Να γεμίσουν οι κάρτες λεφτά! Θα είμαι σωτήρας των ανέργων, όλοι θα με σέβονται και θα ευλογούν οι παπάδες το όνομα μου! Μετά θα κατέβω στην πολιτική και ποιος ξέρει! Μπορεί να γίνω και πρωθυπουργός!

Ε, εντάξει, για τις δουλειές συμφωνώ. Μας έχει φάει  η ανεργία. Η Αγορά άδεια. Σε πιάνει η ψυχή σου. Να κοίτα σήμερα. Τρίτη και δεν κουνιέται φύλλο. Όπου και να πας δεν βλέπεις άνθρωπο να μπαίνει σε μαγαζί. Μόνο τα σούπερ μάρκετ κινούνται κάπως.. Άστα άστα, μακάρι να κερδίσεις να και ας γίνεις και δήμαρχος και πρωθυπουργός.

Όχι Δήμαρχος! Είπαμε πρωθυπουργός!

 

Καλά ρε παιδί μου! Κέρδισε εσύ και μη σε νοιάζει. Θα σε αναλάβω εργολαβία.. Και για σένα δεν θα κάνεις τίποτα?

Πως δεν θα κάνω.? Aυτό είναι ένα άλλο  σενάριο. Την τρίτη ώρα, καταστρώνω ταξίδια..

Μακρινά ως την Τζαμάϊκα?

Όχι  βέβαια μόνο ως την Τζαμάϊκα! Θα ξεκινήσω από τα Βαλκάνια, την Ευρώπη, μετά Ασία, Αμερική παντού. Θα έχω βέβαια χρήματα ,εννοείται, και θα συναντώ και τους ανάλογους στα μέρη που θα πηγαίνω. Θα συζητάμε και θα ποιος ξέρει? Ίσως βρούμε και λύσεις, και κάνουμε συμφωνίες που δεν μπορούν να κάνουν ούτε οι πολιτικοί! Δεν με ξέρεις εμένα καλά! Μη με κοιτάς τώρα που είμαι άφραγκος ! Δως μου εμένα λεφτά και θα δεις άλλον Λάκη  μπροστά σου! Χμ..τέλος πάντων, θα γυρίσω όλον τον κόσμο και ο κόσμος εδώ θα μαθαίνει και τα νέα μου αλλά και τις πρωτοβουλίες μου και φυσικά θα φέρω κεφάλαια στην χώρα και φυσικά ..

Θα κατέβεις στην πολιτική και θα γίνεις πρωθυπουργός.

Καλά πως το κατάλαβες ότι αυτό θα έλεγα!

Ε, πως, είμαι και εγώ έξυπνος! Πως θα αναλάβω την προεκλογική εκστρατεία!?  Ελπίζω να έχεις φυλάξει και μερικά λεφτά στην άκρη για τις εκλογές. Μην τα φας όλα στα ταξίδια και στα δείπνα με τους επισήμους και δεν μείνει φράγκο μετά..Το πολύ πολύ να πας για δήμαρχος..

Είπαμε δεν πάω για δήμαρχος. Τι δεν καταλαβαίνεις! Και θα έχω βάλει στην πάντα, και θα έχω κάνει και επενδύσεις, εννοείται. Θα πρέπει να γεννάνε τα λεφτά που θα κερδίσω, αφού θα ασχοληθώ με την πολιτική και δεν θα δουλεύω.

Και κλείσαμε από σενάρια η έχει και άλλα?

Κοίτα, υπάρχουν και άλλα σενάρια βέβαια, αφού είναι και αρκετές οι μέρες. Άλλες φορές πάλι σκέπτομαι να πληρώσω όλα τα δάνεια των συγγενών και φίλων , και να βάλω στην τράπεζα και λεφτά για το μέλλον η για τις σπουδές των παιδιών τους, αλλά να μωρέ....Αυτοί , εντάξει, καλοί είναι..αλλά να..δεν με πιστεύουν, δεν θα με στηρίξουν...ξέρεις,,,όταν θα κατέβω στην πολιτική.
Είμαι ο άνθρωπος τους βλέπεις και όπως με ξέρουν μια ζωή έτσι μέτριο, δεν μπορούν να φανταστούν τι  πολιτικό ύψος κρύβω μέσα μου! Τι δύναμη! Τι ορμή! Τι αποφασιστικότητα! Κανείς προφήτης στον τόπο του που λένε.

Τώρα είσαι υπερβολικός. Όλοι όσοι πάνε έχουν οικογένειες. Δεν φυτρώσανε στα λάχανα!

Ναι, δεν αντιλέγω. Αλλά άλλοι έχουν οικογένειες στην πολιτική, άλλοι λεφτά, άλλοι ασχολούνται από μικροί με τα κοινά, η κάτι τέλος πάντων και πιάνουν μαγιά, εγώ έτσι στα ξαφνικά ,δεν θα με πιστέψουν οι δικοί μου, άσε το ξέρω.. Δεν είναι καλό το σόι!

 

Το σόι δεν είναι καλό η σε ξέρουν λίγο πάρα πάνω? Για σκέψου!? Πάντως αν θέλεις , όπως βλέπω δηλαδή να ασχοληθείς με την πολιτική, μπορείς να γραφτείς σε ένα κόμμα και να συμμετέχεις και σιγά σιγά, θα ανέβεις στην ιεραρχία και μετά ,ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, αν φυσικά σε πάει και ο κόσμος , θα βγεις και πρωθυπουργός!
Δεν μου λες ρε Λάκη.Αυτό το χούι με το πρωθυπουργός το είχες από μικρός η τώρα σου ήρθε στα ξαφνικά?

Βρε άμα έχεις χρήμα ότι θέλεις γίνεσαι.. Έχεις δει εσύ στην Ελλάδα να γίνει πρωθυπουργός κανένας φτωχός? Άσε με τώρα με τα κορόϊδα που τρέχουν τζάμπα και τα κοροϊδεύουν ότι θα γίνουν και κάποιοι !!

Εσύ τα ξέρεις όλα Λάκη τελικά...Μπράβο! Μωρέ Μπράβο! Και δεν στο είχα! Τι μαθαίνει ο άνθρωπος στα καλά του καθουμένου πρωί πρωί!!

Εσύ όμως , δεν μούπες τι θα κάνεις τα λεφτά αν κερδίσεις!

Να σου πω..εγώ θα ξεπληρώσω όλους όσους χρωστάω πρώτα από όλα.

Εννοείται, μετά?

Μετά, θα πάρω καινούργιο αυτοκίνητο και μετά θα βάλω και στην άκρη για να έχω ένα επίδομα κάθε μήνα σταθερό για να μην βρεθώ πάλι στο καφενείο και δεν έχω να πληρώσω ούτε τον καφέ.

Και μετά ρε παιδί μου! Τόσα λεφτά θα έχεις!

Μετά, θα φύγω και θα πάω σε όσο πιο απρόσιτα και απολίτιστα μέρη υπάρχουν στην Γη! Θα ψάξω να βρω χαμένους παραδείσους, κρυμμένους πολιτισμούς! Θα γίνω εξευρενητής!!

Εσύ εξευρενητής! Εσύ δεν έχεις πάει ούτε μέχρι το καταφύγιο στην Όχη! Νάσαι καλά, με έκανες και γέλασα! Άκου εξερευνητής!

Ε,καλά, η Όχη εδώ πάνω , δυο βήματα είναι. Έτσι να κάνεις , πήγες!

Δεν σε βλέπω όμως να πηγαίνεις!

Αφού το βλέπω από δω! Έτσι όπως βλέπω για πάνω, θα βλέπω για κάτω. Σιγά ! Εγώ σου μιλάω για τροπικά δάση, για παγωμένες λίμνες, για αλπικά τοπία, για την τούντρα στην Μογγολία! Θα μείνω σε σκηνές με τους Ινδιάνους στους καταυλισμούς στην Αμερική, θα παίξω όμποε με τους Αμπορίτζινες στην Αυστραλία, θα φτιάξω κολιέ με τους Μασάι στην Αφρική , θα επιβιώσω στα δάση του Αμαζονίου και θα ψαρέψω στον πάγο στην Λαπωνία... Θα...

Τι λες ρε παιδί μου!! Μες την φτώχεια και την μιζέρια δηλαδή!  Εσύ  θέλεις να γίνεις πλούσιος για να ζήσεις φτωχός με τους πιο φτωχούς στην Γη!!  Δεν πας καλά μου φαίνεται!

Γιατί δεν πάω καλά? Όνειρα δεν είναι! Εσύ που θέλεις να γίνεις πρωθυπουργός , σου είπα ότι θα γίνω ο βοηθός σου, δεν σε κορόϊδεψα! Εσύ γιατί με κοροϊδεύεις!! Δεν σου είπα να έρθεις και μαζί !

Και να μου έλεγες , σιγά μην ερχόμουνα!

Και εγώ δεν πρόκειτα να παρατήσω την ησυχία μου για να σε κάνω και πρωθυπουργό!

Με άλλα λόγια , αν κερδίσουμε το τζόκερ δεν πρόκειται να μείνουμε φίλοι, είτε κερδίσεις εσύ, είτε εγώ!

Ρε, μήπως να μην πάμε καθόλου να παίξουμε!!
Ε, μα! Άντε γειά μας!
Δεν μου λες! Πάμε την Κυριακή μέχρι το καταφύγιο!
Μπαααα! Πάμε το απόγευμα στο δημοτικό συμβούλιο να μάθουμε τι γίνεται?
Μπαααα!   Ελάτε από το σπίτι το βράδυ να δούμε το ματς, κάτι θα έχει ετοιμάσει και το Μαράκι.
Εντάξει τότε! Τα λέμε το βράδυ. Άντε να πηγαίνουμε γιατί το φάγαμε το μεροκάματο στον καφέ και στα όνειρα σήμερα.
Πω πω, δίκιο έχεις! Άντε καλημέρα!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Επικοινωνία στον καφέ.

Καλημέρα! Άντε επιτέλους να πιούμε έναν καφέ μαζί!

Μα δεν προλαβαίνουμε πια ούτε έναν καφέ ! Τρέχουμε και μετά τηλεόραση οι μεγάλοι, ίντερνετ τα παιδιά!

Τι σειρά βλέπεις?

Το lost

Α, το ξανα έβαλαν?

Όχι, cosmote  βάλαμε, είναι σαν το νόβα με πολλά κανάλια.

Ναι, το ξέρω. Την σειρά εννοώ.

Καινούργια είναι.

Όχι δεν είναι καινούργια, το Cosmote είναι παλιό σου λέω σαν το nova!

Δεν εννοώ το Νόβα.

Cosmote  σου λέω έχουμε.

Ας σταματήσουμε εδώ να τα πάρουμε από την αρχή.

Μα, σου λέω βλέπω lost στο Cosmote!

Και εγώ σου λέω ότι λέω για την σειρά lost  που βλέπεις στο Cosmote! Είναι νέα!

Aυτό σου λέω, δεν είναι νέα, είναι παλιά σειρά και την έβλεπα παλιά!

Παλιά είχε Cosmote?

Δεν είναι και ότι είναι παλιά από τότε που στήθηκε ο κόσμος!  Πριν λίγα χρόνια...

ΑΑ, εγώ νόμιζα ότι είναι νέα .

Αφού τώρα την βλέπεις και δεν το ήξερες, λογικό είναι.

Από πότε είναι?

Δεν θυμάμαι και ακριβώς.

Ε, καλά , δεν πειράζει, και πως τελειώνει?

Δεν θυμάμαι!

Και συ να την δεις θα νομίζεις ότι είναι νέα αφού δεν θυμάσαι.

Δεν είναι το ίδιο.

Πάντως εγώ νόμιζε ότι ήταν νέα.

Καλά ρε παιδί μου, δεν πειράζει. Καλή είναι . Έχετε πολλά χρόνια cosmote?

Όχι πολλά, δεν ξέρω αν είναι το lost πιο παλιά.

Aντε πάλι. Μην τα συγχαίεις αυτά τα δύο.

Τι να μη τα κάνω?

Να μην τα μπερδεύεις.

Τι να μπερδεύω, αφού το ένα είναι σειρά, και το άλλο μηχάνημα που παίζει την σειρά.

Λέω, λέμε, ότι το lost ,η σειρά δεν έχει σημασία , αν και δεν νομίζω, αν είναι πιο παλιά από τότε που βγήκε η cosmote σαν την nova με πολλά κανάλια.

Εσένα σε πήρε τηλέφωνο?

Ποιος να με πάρει?

Η cosmote.

Ναι αμέ. Όλοι με παίρνουν τηλέφωνο, Είμαι μεγάλη φίρμα,. Cosmote, nova, wind vodafon,

Έχει η vodafon  τηλεόραση?

Δεν εννοώ ότι με παίρνουν για την τηλεόραση. Εννοώ ότι παίρνουν τηλέφωνο για τα προγράμματα τους?

Αφού δεν έχουν κανάλια που τα έχει τα προγράμματα?

Τα προγράμματα για τα πακέτα  τηλεφώνου?

Στέλνουν πακέτα τηλεφωνικώς?

Ναι αμέ, και μετά και να μετανιώσεις δεν μπορείς να το αναιρέσεις

Πως να το αναιρέσεις αφού στο έστειλαν, εννοείς να το πάρουν πίσω, εγώ τα στέλνω με ics.

Μα δεν είναι πακέτο για την ics, είναι πακέτο, που έχει διάφορες υπηρεσίες.

Και χωράνε οι υπηρεσίες στο πακέτο? Πόσο μεγάλο είναι?

Kάτι δεν συνεννοούμαστε σωστά γιατί μπερδεύτηκα. Πακέτο λέμε μεταφορικά, όχι κυριολεκτικά.

Δεν είναι ακριβά τα μεταφορικά μπορώ να πω. Όλες οι εταιρίες πάνω κάτω τα ίδια παίρνουν.

Ποιες εταιρίες εννοείς τώρα?

Ics, η Μεταφορική, και οι άλλες....

Για τις άλλες λέμε, τα πακέτα με τις υπηρεσίες των εταιριών κινητής και τηλεόρασης..

ΑΑΑΑ, καλά μωρέ, και αυτές σε τρελαίνουν, δεν βγάζω άκρη, και όλο ενοχλούν ακατάλληλες ώρες.

Με πήραν χτες το μεσημέρι πάλι την ώρα που πήγαινα να ακουμπήσω στο μαξιλάρι...

Ποια ήταν?

Η Νόβα.

Άντε πάλι!

Μην μπερδευτούμε πάλι. Μιλάμε για την Νόβα με την τηλεόραση για μια προσφορά που έχουν.

Την δέχτηκες?

Πως να την δεχτώ , αφού έχω Cosmote!

Μπορεί να ήθελες να την αλλάξεις!

Γιατί να την αλλάξω? Δεν έχω πρόβλημα. Είναι πακέτο με το internet , κινητό και σταθερό.

Εγώ δεν έχω σταθερό,

Γιατί να μην έχεις?  Ψάξε στους παρόχους να τα έχεις όλα μαζί. Κάτι θα βρεις να σε εξυπηρετεί.

Μπερδεύομαι και τα έχω παρατήσει όπως είναι.

Και πως είναι?

Δεν ξέρω, τα κανονίζει ο άντρας μου!

Και συ , πως μπεδεύτηκες τότε αφού δεν ξέρεις?

Μπερδεύομαι και που το σκέφτομαι. Ούτε στο τηλέφωνο δεν απαντάω. Τους λέω δυνατά και καθαρά γιατί λένε ότι για την ασφάλεια των κλήσεων η κλήση σας ηχογραφείται, ΔΕΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΑΙ ΚΑΛΗ ΜΕΡΑ ΣΑΣ, η ΚΑΛΟ ΣΑΣ ΑΠΟΓΕΥΜΑ,η ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΝΥΧΤΑ.

Εγώ τις προάλλες τους είπα, ΔΕΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΑΙ ΑΝΤΕ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ!

Γιατί έβρισες τον άνθρωπο, την δουλειά του έκανε ο καημένος!

Ε, μα, μες το μεσημέρι σου λέω, μόλις πήγαινα να βάλω το κεφάλι μου στο μαξιλάρι.

Το έβαλες τελικά?

Όχι, δεν πρόλαβα, μόλις διαολόστειλα την nova, με πήρε ένα μαγνητόφωνο.

Πως σε πήρε το μαγνητόφωνο?

Ήταν  από αυτά τα ηχογραφημένα μηνύματα που σου λένε ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ. Καλησπέρα λες και συ στον αέρα βέβαια, γιατί μετά συνεχίζει, ΑΚΟΥΤΕ ΗΧΟΓΡΑΦΗΜΕΝΟ ΜΗΝΥΜΑ . ΚΕΡΔΙΣΑΤΕ 1000 ΕΥΡΩ-

Α, Μάλιστα.Το άκουσες ολόκληρο?

Όχι, τρελή είσαι? Τους απατεώνες θα κάτσω να ακούσω?  Με σύγχυσε και παραλίγο να μου φύγει ο ύπνος, αλλά λέω, θα κρατηθώ ψύχραιμη και θα χαλαρώσω.

Πάντως , ξέρω και μια άλλη που μιλάει ακόμα και στο μαγνητόφωνο. Είναι μόνη της η καημένη, και κάνει χαρά ότι και καλά έχει έναν άνθρωπο να μιλήσει.

Κάθεται και πιάνει κουβέντα με όλους όσους της τηλεφωνούν. Κινητά, τηλεόραση, ρεύμα. Σου λέω, μιλάει ακόμα και στο μαγνητόφωνο.

Ε, καλά δεν φτάσαμε εκεί ! Είπαμε ότι απομονωθήκαμε αλλά δεν πιάνουμε κουβέντα με τους πωλητές στα τηλέφωνα!

Μια άλλη φίλη μου, τρελαίνεται με τις δημοσκοπήσεις. Τους βγάζει εκτός προγράμματος τους ανθρώπους.

Δεν απαντάει στις ερωτήσεις?

Απαντάει, αλλά τους τα εξηγεί όπως τα σκέφτεται ρε παιδί μου. Κάνει κριτική στις ερωτήσεις, αν είναι σωστές η όχι, αν θα έπρεπε να ρωτήσουν κάτι άλλο, αν οι επιλογές που της δίνουν δεν είναι αρκετές , τέτοια πράγματα.

Και αυτοί τι κάνουν?

Άλλοι το διασκεδάζουν, άλλοι την σταματούν, και άλλοι απλά κάνουν ότι σημειώνουν.
Και τελικά κοιμήθηκες εκείνο το μεσημέρι?

Eκεί που πήγα πάλι να ακουμπήσω το κεφάλι μου στο μαξηλάρι, και είχα μια νύστα! Άσε ! Τρομερή! Αφού έλεγα, ότι αν δεν είναι τόσο νύστα, είναι σίγουρα μεγάλο μάτι. Και δεν κάνει να κοιμηθείς ματιασμένη! Ότι χειρότερο! Εκεί που λες που γλάρωνα, τνριιιιν, πάλι το τηλέφωνο.

Πάλι εταιρία ήταν?

Όχι, η Τράπεζα.

ΩΧ!

ΩΧ, δεν λες τίποτα.

Και τι έγινε?

ΤΙ να γίνει, Μου έφυγε ο ύπνος , μου έφυγε και το μάτι, μου φύγαν όλα, και μου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι. Άρχισα να αισθάνομαι σαν τον δολοφόνο με το πριόνι.

Έλα τώρα! Μη λες τέτοια λόγια! Άκου σαν τον δολοφόνο με το πριόνι.

Να πούμε με το τσεκούρι τότε? Πάντως το δολοφόνος δεν το αλλάζω και βάλε ότι όργανο θέλεις.
Την είχα πληρώσει την δόση, αλλά δεν είχε ενημερωθεί λέει ο σύστημα τους. Κατάλαβες για λίγες ώρες διαφορά και παίρνουν τηλέφωνα ! Άσε με μωρέ , μη μου τα θυμίζεις γιατί το νιώθω το εγκεφαλικό να έρχεται!

Πάει ο ύπνος δηλαδή, Κρίμα!  Να τα βγάλεις από την πρίζα να μην σε ενοχλεί κανείς τότε.
Το έχω κάνει και αυτό, αλλά μετά έχω έννοια μήπως χρειαστεί να επικοινωνήσει κάποιος και δεν μπορεί.

Τι λέγαμε και φτάσαμε στην τράπεζα?

Για το lost , που βλέπεις.

ΑΑΑΑ, ναι, ωραία σειρά! Πω πω, πέρασε η ώρα και το παιδί θα με περιμένει!! Τα λέμε, φιλάκια, φιλάκια!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"Ο εφιάλτης της μεσήλικης." Κωμικό χρονογράφημα.

"Τι κάνεις χρυσό μου?" Ρώτησε η Τάνια την παλιά της συμμαθήτρια όταν συναντήθηκαν μετά από χρόνια σε κεντρικό καφέ.
" Τι να κάνω? Γερνάω" απάντησε η συμμαθήτρια Σάσα με την λευκή ρίζα να ξεπηδάει ανάμεσα στα ατίθασα μαλλιά της για να πιστοποιήσει την αλήθεια του πράγματος.
" Έλα καλέ τώρα! Εμείς δεν γερνάμε απλά μεγαλώνουμε!" Της απάντησε χαμογελώντας η Τάνια .
" Aχ μωρέ φιλενάδα! Μόνο να σου πω για τον εφιάλτη που είχα χτες το βράδυ! Δεν μπορώ να το χωνέψω ότι πέρασαν τα χρόνια και είναι σαν να είναι μια στιγμή! "
"Για πες λοιπόν!" Την παρότρυνε η Τάνια αφού κάθισαν σε ένα τραπεζάκι με θέα τις βάρκες στο λιμάνι.

 

"Που λες" ξεκίνησε η Σάσα , "Eίχα πάει για ψώνια στο σούπερ μάρκετ να ψωνίσω τα χρειαζούμενα της βδομάδας και ανάμεσα τους είχα πάρει και κατεψυγμένα λαχανικά διαφόρων ειδών.
Τα έβαλα στο καρότσι και ετοιμάστηκα να τα πάω στο αυτοκίνητο.
Εκείνη την στιγμή άρχισε ένας φοβερός αέρας που έκανε τα τζάμια να τρίζουν και τα αυτοκίνητα να τρέμουν.
Τι να έκανα όμως , έπρεπε να φύγω.
Πήρα επιτέλους την απόφαση να βγω έξω και ενώ άνοιγα την πόρτα, μια ριπή αέρα την έσπρωξε προς τα έξω. Αφήνω το καρότσι και πιάνω την πόρτα με τα δυο μου χέρια. Το καρότσι άρχισε να τρέχει και στο τέλος γύρισε και όλα απλώθηκαν παντού.
Σπρώχνω την πόρτα με όλη μου την δύναμη, τρέχω να αρχίσω να μαζεύω τα πράγματα, ενώ μια φωνή ενός παιδικού μου φίλου που παίζαμε μαζί στις γειτονιές , ακούστηκε πιο δυνατά από τον αέρα που φώναζε
" Σάσα, στάσου! Ξέχασες τις σερβιέτες και είσαι στην εμμηνόπαυση!"
 Στέκομαι ακίνητη από την έκπληξη, γιατί ποτέ μου δεν είχα φανταστεί ότι θα ενδιέφερε τον οποιονδήποτε να σκεφτεί το αν είμαι η όχι σε τέτοια περίοδο της ζωής μου , πόσο μάλλον τον παιδικό μου φίλο, και με τρόμο συνειδητοποιώ ότι έχουν περάσει πάρα πολλά χρόνια από τότε , τόσα που δεν θυμόμουν πια τι είδους σερβιέτες ταιριάζουν στην περίσταση.
Εν τω μεταξύ τα μαρούλια είχαν φτάσει στο απέναντι πεζοδρόμιο, τα σακουλάκια με τα κατεψυγμένα είχαν ήδη ανοίξει από μερικές γάτες, οι χαρτοπετσέτες είχαν βραχεί σε μερικά νερά που είχαν ξεμείνει από τα πρωινά σφουγγαρίσματα, το καρότσι πήγαινε με το πλάι όλο και πιο μακριά και ο αέρας με έκανε να περπατάω όπως στο κατάστρωμα με 8 μποφόρ.

Μάζεψα κάτι άλλα πραγματάκια κακείν κακώς, ενώ ο Άκης, - ο φίλος που σου έλεγα -  μου έφερνε από μέσα τρέχοντας αλαφιασμένος ένα πακέτο σερβιέτες με φτερά !
Ακούω τον εαυτό μου να φωνάζει " Δεν θέλω με φτερά!!!' και εκεί ξύπνησα και με ανακούφιση βρέθηκα στο κρεβατάκι μου, με τα πράγματα στην θέση τους και την περίοδο αυτή της ζωής μου πολύ μακρινή."
Η Τάνια άρχισε να γελάει , "Βρε τι θυμάσαι στον ύπνο σου βρε Σάσα !  Της είπε γελώντας και οι δυο παλιές φίλες συνέχισαν τον καφέ τους και τις αναπολήσεις για τα χρόνια της νιότης τους .

Και γιόγκα και ΝΑΙ?

"Νίτσα μου, Νίτσα μου, τι έπαθα Νίτσα μου!"
"Tι έπαθες γλυκειά μου?"
"Αχ τι έπαθα! Πήγα το πρωί στην εκκλησία και ο παπάς άρχισε να μας λέει για την καταραμένη γιόγκα και στην αρχή κοκκίνησα πρασσίνισα γιατί νόμιζα ότι τα έλεγε για μένα, αλλά όταν τον κοίταξα, είδα ότι αγριοκοίταζε την παπαδιά.
Μα Νίτσα μου τώρα που αποφάσισα και γω να γυμναστώ , να διαλογιστώ, να ηρεμίσω, έρχεται η εκκλησία να μας το κόψει?"
Eίπε η Μάρθα και σκούπισε την μύτη της με το ποτηρόπανο, ξεφυσώντας και ξαναφυσώντας γιατί είναι και της εκκλησίας και σε κάθε μεγάλη γιορτή πάει επαξάπαντως και στον Εσπερινό, κάνει και άρτο που τον μοιράζει μόνη της στο προαύλιο.
"Mα Νίτσα μου δεν ξέρεις το πόσο συγχίστηκα!"
H Νίτσα  της έβαλε μπροστά της ένα ποτήρι παγωμένη σπιτική λεμονάδα και κάθισε σιωπηλή απέναντι της περιμένοντας την να ηρεμήσει.
"Γιατί δεν μιλάς καλέ" την ρώτησε στο τέλος η Μάρθα απορημένη από την σιωπή της φίλης της.
"Tι να πω παιδί μου"? της είπε με περίλυπο ύφος η Νίτσα.
"To τελευταίο πράγμα που με απασχολεί αυτή την στιγμή είναι το τι λέει η εκκλησία για την γιόγκα.Στο κάτω κάτω μη το λες βρε παιδί μου.."
" Mα δεν είναι μόνο αυτό! Ψήφισα και ΝΑΙ!"
" E, και ? Το ξέρω. Και λοιπόν?"
" Μα δεν τα έμαθες?" την ρώτησε η Μάρθα γουρλώνοντας τα μάτια από την έκπληξη.
"Όχι, τι να μάθω? Έλα Παναγία μου! " Φώναξε η Νίτσα με ένα τρόμο στα μάτια..
"Μη φωνάζεις! θα πάθω καρδιά! Κάτσε κάτω να σου πω!"
" 'Aντε λέγε ντε!"

 

" Που λες, μετά την εκκλησία είχε μνημόσυνο και μετά πήγαμε για καφέ..Εκεί που λες που έτρωγα το παξιμαδάκι μου και έπινα τον καφέ μου, μπαίνει μέσα η κυρία Φιφί"
" Αλήθεια, τι κάνει η Φιφί? Πω πω,..χρόνια που έχω να την δω..Ήρθε για το μνημόσυνο ε?"
"Άσε με βρε παιδί μου να τελειώσω!"
" Kαλά δεν ξαναμιλάω! Άντε λέγε να τελειώνουμε γιατί έχω και δουλειές Μάρθα μου ! Δεν θα κάτσουμε σαν τις αποζυμόστρες μέχρι το μεσημέρι!"
"Eγώ φταίω που έρχομαι να σου πω το τι γίνεται στον κόσμο που δεν βλέπεις τίποτα πέρα από την κατσαρόλα! Τέλος πάντων, μπαίνει η Φιφί..Ξέρεις τώρα...συνάμενη κουνάμενη, ..."
"Mε τον καλό το λόγο είσαι πάντα Μάρθα μου" της είπε ειρωνικά η Νίτσα.
"Αντιπαρέρχομαι χρυσό μου, αντιπαρέρχομαι.! Λοιπόν, κάθεται η κυρία και βγάζει το τάμπλετ!
Και αρχίζει και διαβάζει όλες τις αναρτήσεις του Σύριζα για όσους ψήφισαν στο δημοψήφισμα.
Eκεί να δεις!! Σούζα όλοι! Ρούφαγαν τον καφέ τους, κράτσα κρούτσα το παξημάδι τους, η Φιφί να αγριοκοιτάει για να κόψει το ποιος έχει ψηφίσει ΝΑΙ, και μου στύλωσε μια ματιά! Μα μια ματιά! Μαχαίρι! Αφήνω τον καφέ μου που λες στο πιατελάκι και της λέω και γω...που δεν τόκλεινα το ριμάδι μου! Της είπα λοιπόν ότι " Ναι Φιφί μου, στην δημοκρατία ψηφίζει ο κόσμος, τώρα γιατί αγριοκοιτάζεις και μας βγάζεις λόγους στην μνήμη της θείας σου.?" E ρε μάνα μου , ! μόνο νάσουν από μια μεριά νάβλεπες τι έγινε! Μερικοί  σκύψαν όλοι τόσο πολύ που σε μερικούς η μύτη ακούμπησε στο φλυτζάνι, άλλοι κοιτούσαν τα σύννεφα από την τζαμαρία, άλλοι κοιτούσαν πίσω από την πλάτη τους για να μην τυχόν φανεί ότι με κοιτάνε και συμφωνούν..Τέτοια παγωμάρα! Ούτε Σιβηρία και η Φιφί έτοιμη να μου ορμήξει!  Που λες Νίτσα μου, λέω μέσα μου. Μάρθα συγκρατήσου! Συγκρατήθηκα και γω περίμενα μερικά λεπτά, χαιρέτησα  ωραία ωραία, και έφυγα κυρία. Στον δρόμο όμως μ΄έπιασε το παράπονο..Δυο φορές καταραμένη σε μια ώρα ! Δεν το αντέχει η ψυχή μου!"
.Αχ..Μάρθα μου...Οι δύσκολοι καιροί φέρνουν και δύσκολες καταστάσεις..και όσο πιο δύσκολοι είναι οι καιροί τόσο πιο δύσκολα είναι να έχεις γνώμη, να μιλάς, να ακούγεσαι..Ακόμα και στην Χούντα τόσοι Εισαγγελείς και νομικοί και παπάδες, και όλοι δεν λειτουργούσαν για τόσα χρόνια? Αν θες την γνώμη μου, μη μιλάς καθόλου. Όποιος δεν εμίλησε δεν εμετανόησε"
"Kαι με την γιόγκα τι να κάνω?"
"Kάνε στίβο καημένη και συ! Μπααα! Σιγά το πρόβλημα!"
"Νάσα καλά Νίτσα μου, νάσαι καλά..Πάντα έχεις κάτι να μου πεις..."
" Kαι συ Μάρθα μου νάσαι καλά που ποτέ δεν κάνεις ότι σου λέω!"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ο Σούλης παραγγέλνει καφέ....

Σούλης. - Παλικάρι, πιάσε ένα μέτριο!
Γκαρσόν- Τι μέτριο?
Σούλης - Καφεεέ!
Γκσρσόν - Τι καφέ?
Σούλης - ΑΑΑ! Μάλιστα! Τι καφέ! Τι καφέ έχετε?
Γκαρσόν. - Ελληνικό, νες, εσπρέσσο, καπουτσίνο, γαλλικό, φραπουτσίνο....
Σούλης- Πω, πω, τώρα μπερδεύτηκα!
Γκαρσόν - Να σας φέρω ένα μέτριο ελληνικό?
Σούλης - Μπααααά! Κάθε μέρα ελληνικό πίνω..να πιω κάτι άλλο......
Γκαρσόν- Λοιπόν, θα αποφασίσετε..
Σούλης - Είσαι και ανυπόμονος! Τι βιάζεσαι? Δεν βλέπω να σε πήρε και η δουλειά απ' τα μούτρα!
Γκαρσόν- Σας παρακαλώ κύριε, απλά σας ρωτάω τι θα πάρετε!
Σούλης- Καλά! Φέρε ένα ...αυτό ..πως το είπες? Φραπουτσίνο?
Γκαρσόν. - Μάλιστα!
Σούλης- Και τι έχει μέσα?
Γκαρσόν. - Καφέ! Νες, γάλα, παγάκια,....
Σούλης- Και γιατί το λένε έτσι αφού δεν έχει τίποτα ιταλικό?
Γκαρσόν -Δεν ξέρω κύριε..τι να σας πω?
Σούλης. - Και τι γκαρσόνι είσαι εσύ αν δεν ξέρεις να απαντήσεις στους πελάτες?
Γκαρσόν. -Είμαι για να σερβίρω κύριε, ...δεν είμαι το google!
Σούλης - Τι είναι το google?
Γκαρσόν.- Είναι μια τοποθεσία στο ίντερνετ που μαθαίνεις ότι θέλεις...
Σούλης - Θα μάθω και με ποιόν είναι τώρα η Κατίνα?
Γκαρσόν Αν έχετε το κινητό της, μπορεί να τη βρούμε!
Σούλης - ΤΙ ΛΕΣ ΒΡΕ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ!!
Γκαρσόν - Τελικά θα πάρετε ένα μέτριο φραπουτσίνο?
Σούλης- Μπααα! Τώρα που θυμήθηκα την Κατίνα, φέρε μου έναν ελληνικό σκέτο..
Γκαρσόν. -Έφτασεεεεεεε!

Σούλης. - Έλα να σε πληρώσω ρε παλικάρι μου...
Γκαρσόν. - 2 ευρώ..
Σούλης - Ωρίστε..και δε μου λες...αν σου γράψω τον αριθμό της μπορείς να μπεις σε αυτό το πως το λένε?
Γκαρσόν. Μα κύριε, με φέρνετε σε δύσκολη θέση...άλλωστε θα πρέπει να το έχει καταχωρήσει..
Σούλης - Που?
Γκαρσόν - Στο ίντερνετ...
Σούλης- Ήξερε η Κατίνα να μπει στο ίντερνετ!!!! Εδώ τρόμαξε να μάθει να ανοίγει το κινητό...
Γκαρσόν - Τότε λυπάμαι, αλλά είναι αδύνατον!
Σούλης- Δεν βαριέσαι....κάθε εμπόδιο για καλό..... Ας πάω εγώ πρώτα να μάθω πως δουλεύει αυτό το μαραφέτι...Αλλά δεν ξέρω από που να ξεκινήσω....
Γκαρσόν - Να ξεκινήσουμε από ένα φραπουτσίνο......?

Λογοκρισία

Μήτσο ,καλημέρα! Μήτσο γιατί δεν μιλάς καλέ, και όλο κοιτάς πέρα?
Μήτσο, πες μου παιδί μου ,τι έχεις? Μήπως μου έχεις θυμώσει, γιατί δεν μου μιλάς? Τι σηκώνεις βρε Μήτσο τα φρύδια και δαγκώνεσαι! Μπα σε καλό σου , θα με σκάσεις. Δεν φεύγω από δω, αν δεν μου πεις τι κόλπα είναι αυτά! Τέλειωσε! - Παναγή, πιάσε δυο καφεδάκια περιποιημένα με φουσκάλες και δυο νερά!
Πω , πω χριστιανέ μου ! Με έπρηξες! Τι κοιτάς το πέλαγος? Τα καίκια δεν θα έρθουν ακόμα. Οι γλάροι μαζεύτηκαν, ποιος ξέρει!
Μήτσος.¨ Λοιπόν θα σου πω, αλλά μη τολμήσεις να με διακόψεις!
Κώστας. Γιατί? Δημοκρατία έχουμε!
Μήτσος. ΄Ετσι νόμιζα και γω! Αλλά άκουσε με, και μετά να μου πεις τι σόι δημοκρατία έχουμε, που με έχει φάει η λογοκρισία!
Κώστας. Ποιος σε λογόκρινε ρε Μήτσο?
Μήτσος. Δεν είπαμε να με αφήσεις να μιλήσω! Η θα το κλείσω πάλι και θα πιούμε στα μουγκά τον καφέ!
Λοιπόν, όλη την βδομάδα με έχουν πρήξει! Την Κυριακή είχαμε πάει επίσκεψη στην ξαδέλφη, την Τούλα. Είχε έρθει και το παιδί από το εξωτερικό, και να την βλέπαμε και λίγο. Την ρωτάω και γω, τι σπουδάζεις παιδί μου? Υδροβιολόγος μου λέει? Έχει δουλειά στην Ελλάδα της λέω? Και νάσου η κυρά μου, δαγκώνεται, και σηκώνει τα φρύδια ψηλά! Στην αρχή λέω, θα τις έκατσε το αμύγδαλο από την πάστα, αλλά μπαααα! Που τέτοια τύχη! Δάγκωσε το δείκτη διπλωμένο, να έτσι, και κατάλαβα ότι έλεγα κάτι που δεν έπρεπε. Που να φανταστώ εγώ, ότι είχανε κοπεί με τους γονείς της και του είχε πει, η φεύγω με την ευχή σας, η δεν με ξαναβλέπεται! Δεν με ειδοποίησε κανείς. Το τι άκουσα μετά! Δεν λέγεται! Μα , πες μια κουβέντα από πριν! Τι με αφήνεις να εκτίθεμαι της λέω! Τίποτα! Με έφαγε από την μουρμούρα. Δεν πρόλαβε να ξημερώσει η Δευτέρα, φέρνει το παιδί την έκθεση από το σχολείο. Για να δούμε λέω, τι τον μαθαίνουνε τον κανακάρη μου! Έλεγε λοιπόν ότι οι ινδιάνοι ήταν απολίτιστοι. Βάζω τα γέλια, και του λέω, άκου να δεις πως είναι. Οι λευκοί πρώτα πήγαν με την βίβλο, μετά τους πήραν τα όπλα, και μετά τους σκότωσαν! Αυτό τον πολιτισμό έχουμε! Πάλι η κυρά μου να σηκώνει τα φρύδια, πάλι να δαγκώνεται!
Τι είπα πάλι , την ρωτάω! Τι λες του παιδιού, δεν ντρέπεσαι! Πρέπει να του λέμε μόνο έτσι όπως τους τα λένε. Θα μπερδευτούν και ,,δεν ξέρεις! Μπορεί να γίνουν τρομοκράτες!
Τι λες ρε γυναίκα , της λέω! Εδώ οι λευκοί αφάνισαν τον πλανήτη όλο, όποιος δεν συμφωνεί με τις αρχές τους, το λένε απολίτιστο! Βέβαια σέβονται πολύ τους άλλους, αν τους έχουν αφανίσει σχεδόν, και δεν κινδυνεύει ο ……πολιτισμός τους!
Άρχισε πάλι την κατσάδα! Μη μιλάς, μου λέει!
Ακούς, μη μιλάς! Τρόμαξε να συνέλθει να μαζέψει τα μούτρα που μου κράταγε, και το βράδυ έρχεται η φιλόλογος της μεγάλης για το ιδιαίτερο. Μπήκε καμαρωτή καμαρωτή, και μου λέει, έφερα και αυτό το βιβλίο να το διαβάσει το παιδί. Έλα όμως που το είχα διαβάσει, και είναι μια μεγάλη πατάτα! Και της λέω! Ρε Κώστα, στο ορκίζομαι, δεν είχα κακή πρόθεση! – Αν μορφώνεσαι με αυτό, με τι παραμορφώνεσαι?
Όπως καταλαβαίνεις, στράβωσε πολύ! Έγινε κόκκινη σαν το μπατζάρι, και εξαφανίστηκε στο δωμάτιο του παιδιού. Τι είπες πάλι, με ρώτησε η γυναίκα μου! Της είπα για το βιβλίο, και μου λέει ότι δεν είμαι ευγενής και τέτοια. Πάλι λογοκρισία!! Όταν λέω κάτι και δεν συμφωνεί, τρελό με βγάζει, αμόρφωτο με λέει, ακοινώνητο , τι να σου λέω! Για αυτό και γω τέλος! Δεν ξαναμιλάω! Κάνω απεργία, και σένα τα είπα να τα πεις στους άλλους.
Άντε γεια μας!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Μονόλογοι μοναξιάς

Γιαγιά

Τι ζεστός που είναι ο ήλιος! Κυρίως τώρα το πρωί! Δεν καίει! Μόνο γλυκαίνει την ψυχή μου και χαιδεύει το μέτωπο..Αχχχ! .Τι ωραίος που είναι ο ήλιος....Τι ήσυχα που είναι τέτοια ώρα!
Ούτε μωρά να κλαίνε, ούτε μαμάδες να φωνάζουν, ούτε ενοχλητικοί περαστικοί....Μόνο λίγος κόσμος στο καφέ......Επιτέλους! Λίγο μόνη! Αχχχ! Μετά από τόσες μέρες συννεφιάς, τι όμορφα που είναι να με ζεσταίνει ο ήλιος!

Παιδί

Βαράει κιόλας ο ήλιος! Που είναι οι άλλοι ρε γαμώτο! Μια κοπάνα είπαμε να κάνουμε και το γαμήσανε τελείως! Αφού είπαμε στις 9 στο καφέ...Τέλος πάντων, θα κάτσω ακόμα λίγο...και που να πάω? Δεν την παλεύω για σχολείο σήμερα...με τίποτα..! Σπίτι...κανείς δεν είναι έτσι και αλλιώς...θαρθούνε ....απλά θα την πέσανε αργά τα όργια..πάλι..!!..Θα ρθούνε.....

Γιαγιά

θα ρθούνε σε λίγο το ξέρω! Θα αρχίσει η κόρη μου τα μαμά μας ανησύχησες και που πας χωρίς να μας το λες....Αφού το ξέρω, δεν με αφήνει ήσυχη....Όλο με πιλατεύει με τα που πας γριά γυναίκα μόνη σου, τι θα πει ο κόσμος, δεν είναι αυτά για σένα, δεν ντρέπεσαι λιγάκι....
Γιατί θα έπρεπε να ντραπώ που θέλω να κοιτάω τα δέντρα και τον ήλιο να ανεβαίνει σιγά σιγά στον ουρανό, και να έχω ησυχία...αντί να είναι μες στ 'αυτί μου η τηλεόραση αναμμένη και τα μωρά να κλαίνε και η κόρη μου καλή κουβέντα να μην έχει για κανέναν,,,Που έφταιξα Θέ μου! Και τα μωρά θα θέλουν να φύγουν όταν αρχίσουν να καταλαβαίνουν...Πικρό λόγο έχει αυτό το κορίτσι...πικρό...Πιες μάνα, μου λέει, ένα καφέ γλυκό.. Τι να τον κάνω το καφέ τον γλυκό? Ένα γλυκό λόγο θέλω, χωρίς να με ταπεινώσει, χωρίς να με προσβάλει, μόνο μια φορά...αλλά που.......Που έμοιασε άραγε? Δεν ξέρω....ευτυχώς έχω την Γιολάντα,,ας είναι καλά......Έρχεται με το χαμόγελο και φεύγει με το γέλιο...Αχχχχ! Την ευγενική ψυχή δεν την νικάν οι δυσκολίες, και ας την βλέπει η κόρη μου αφ' υψηλού και είναι όλο διαταγές...Πως συνενοούμαστε όμως με τα μάτια ε? Καλή τύχη νάχει το χρυσό μου...Αύριο θα ξανάρθει..

Παιδί

...Θα ρθούνε δεν θα ρθούνε? Να δούμε που θα προλάβουμε να πάμε! Τι μάθημα έχουμε τώρα? 9,30....Την Τασίου...πω ρε φίλε! Και την έχουμε τρίωρο σήμερα.. Μιλάμε για πολύ πειραγμένο άτομο! Ακόμα και στα φυτά την μπαίνει! Τι είναι τούτο το πράγμα που μας έτυχε φέτος!! Μεγάλο μανίκι...Θα τα πάρω καμιά ώρα και θα της κάνω χαλκομανία την τσίχλα...

ΓΙΑΓΙΑ

Και αυτή η τσίχλα! Συνέχεια χλατσα χλούτσα.....Και της λέω...μες στην τάξη που κάνεις μάθημα δεν πιστεύω να μασάς τσίχλα, να αηδιάζουν τα παιδιά....Της το λέω ..συνέχεια...να μιλάει καλά στα παιδιά....αν κρίνω όμως από το πως μου μιλάει εμένα που είμαι μάνα της....αχχχχχ! Τα λυπάμαι..!! Πιο καλά μόνη στο καφέ , πιο καλά να λέω τα παράπονα από μέσα μου στον εαυτό μου....γιατί ποιός ξέρει σήμερα που έχει άδεια και είναι σπίτι το τι θα μου έσουρνε πάλι..... Γιατί δεν κάνω δουλειές! Γιατί να κάνω....? Έκανα...50 χρόνια...φτάνει....
Δεν ακουμπάω την σύνταξη στο σπίτι? Την ακουμπάω....Δεν τους μεγάλωσα? Τους μεγάλωσα. Δεν τους σπούδασα? Τους σπούδασα. Δεν τους έδινα πάντα που ήταν με ένα χέρι απλωμένο? Έδινα...Τώρα δεν θέλω πια να δώσω, μεγάλωσαν....δεν θέλω πια να έχω έννοιες..Δεν θέλω να κάνω τίποτα...μόνο να με ζεσταίνει ο ήλιος...να σκέφτομαι τα νιάτα μου,,,να έρχονται αργότερα και οι άλλοι να παίζω τάβλι, να πηγαίνουμε βόλτες, να πίνουμε ουζάκια και να πηγαίνω για ύπνο....Είσαι τρελή μάνα...Το λέει τόσο συχνά που κοντεύω να το πιστέψω....Επειδή δεν θέλω να φυλάω τα μωρά....αφού ότι και να κάνω το βρίσκει λάθος...τρέμω με την ιδέα ότι μπορεί να τύχει κάτι...απαπα........μακριά...και που δέχτηκα να μείνουν μαζί μου το μετάνιωσα...άρχισε την κλάψα...που μας κόψαν τα επιδόματα, δεν βγαίνουμε...δεν βγαίνουμε....

ΠΑΙΔΙ

Δεν βγαίνουμε πια έτσι και αλλιώς....Πάει το χαρτζιλίκι...Αν δεν κάνουμε και καμιά κοπάνα δεν θα έχουμε τίποτα να θυμώμαστε όταν μεγαλώσουμε..μόνο την ξινή που μας βγάζει την πίστη...Τι δυσκοίλιο άτομο ρε πούστη μου είναι αυτό...Ήθελα νάξερα ..ληγμένα παίρνει...Να ρε..εδώ η γριά τόση ώρα έχει κλείσει τα μάτια και έχει μια ήρεμη έκφραση......πως τα καταφέρνει και κάθεται τόση ώρα ακούνητη? Λες να έπαθε τίποτα...? Ρε μαλάκα λες να πέθανε και γω να νομίζω ότι και καλά κοιμάται? Να την σκουντήξω...να την ρωτήσω,να σηκωθώ να φύγω? Να ρωτήσω την σερβιτόρα, ναι, να της πώς να την τσεκάρει λίγο..
ΓΙΑΓΙΑ

Τι να κάνω? Αυτήν την κόρη μου έδωσε ο Θεός..αυτήν θα υποστώ,,όσο μπορώ..Μετά θα της πω να πάρει μετάθεση για το χωριό, θα πουλήσω το σπίτι και θα πάω στο γηροκομείο.. Και όμως!! Το σκέφτομαι και είναι σαν να μιλάω για άλλην...Γυρίζω να δω το παιδί που μου μιλάει, και καμιά φορά ξεχνιέμαι και νομίζω ότι είναι το παιδί μου..Κοιτάω τον καθρέπτη και αφηρημένα αναρωτιέμαι για το ποια είναι αυτή η γριά που με κοιτάζει..Τώρα κοιτάζω πια από την άλλη..Μόνο στα μάτια του παιδιού μου κοιτάζω να δω την αγάπη που έδινα τόσα χρόνια..αλλά το μόνο που βλέπω είναι ένα κενό..Για αυτό σου λέω  .....Ποιο καλά εκεί παρά με τους δικούς μου να με πληγώνουν συνέχεια ...Ώρες ώρες την νιώθω τόσο ξένη...

ΠΑΙΔΙ

Ξένη θα είναι η γιαγιά...Δεν μπορεί, τόσο πρωί να κάθεται στο καφέ.....Μιλάω και γω που είμαι μικρός...Τι να πει και αυτή γριά γυναίκα ....Μόνη της θα ζει...δεν θα αντέχει την μοναξιά και βγαίνει στο πάρκο να δει κάνα άνθρωπο... Ευτυχώς άνοιξε τα μάτια της...τι θα έκανα αν πέθαινε έτσι ξαφνικά εδώ δίπλα μου.?? Θα ευχόμουν να άκουγα την στρίγκλα να μασάει τσίχλα σίγουρα... Όλα είναι σχετικά....Α ρε πατέρα! Είσαι μεγάλος....Όλο αυτό λέει και κοίτα φίλε, μου το κόλλησα.....θα περιμένω ακόμα λίγο και θα φύγω...βαρέθηκα ..Αν δεν έρθουν θα πάω στην παραλία.. Θα κάνω και καμιά βουτιά..Τώρα πια τα νερά είναι ζεστά..Θα είναι ωραία τώρα στην παραλία..ήλιος, γλάροι, ζεστή άμμος...Τζάμι φίλε...τζάμι.... Δυο λεπτά και έφυγα για την θάλασσα...

Γιαγιά

Στην θάλασσα τώρα θα είναι τόσο όμορφα...Τα κύματα θα χτυπάνε την ακτή και θα κάνουν μουσική...ώρες μπορώ να κάθομαι να την ακούω..μαζεύεται στην άμμο, σέρνει τα χαλίκια, αναδιπλώνεται πιο βάθος και πάλι...σέρνεται...μαζεύεται...σέρνεται...μαζεύεται...Αχ πως την νοστάλγησα! Πόσο μου αρέσει να κλείνω τα μάτια και να συγκεντρώνομαι στις σκιές και στις εικόνες που κάνουν τα μάτια μου ! Να νιώθω το ζεστό αεράκι να έρχεται από την θάλασσα γεμάτο άρμη και τους γλάρους να κράζουν απο ψηλά.. Ο ήλιος είναι τόσο λαμπερός σήμερα..η ατμόσφαιρα τόσο καθαρή! Θα φαίνεται ο ορίζοντας μέχρι πέρα... Θα πάω με το λεωφορείο στην παραλία. Ναι αυτό θα κάνω....Θα την πάρω τηλέφωνο από κει να μη φωνάζει ότι δεν της λέω που πάω. Νομίζει ότι είμαι μαθήτρια και πρέπει να της ζητάω την άδεια....

Παιδί

Άδεια από την σημαία σήμερα...τα βλαμμένα μάλλον τα πήρε ο ύπνος...θα πάω στην θάλασσα..θα πάρω τη μάνα μου από κει, να μη φωνάζει ότι δεν της λέω που πάω..νομίζει ότι ακόμα πρέπει να της παίρνω την άδεια...

 

 

Σάββατο, 14 Απριλίου 2018

"Τι έχουμε ζήσει!!" "Iστορίες των Ελλήνων"

Μπάμπηηηη! Πούσε ρε Μπάμπη!?

Εδώ είμαι ! Μη μου αγχώνεσαι!! Τι θα πάρουμε σήμερα?

Ότι πήρα και χτες. Έναν, Ελληνικό. Σκέτο.

Να βάλω και λουκουμάκι?

Βάλτο να γλυκάνω το δόντι μου λιγάκι.

Γιατί βρε Γιάννη μου δεν βάζεις και λίγο ζάχαρη στον καφέ αφού το θέλεις το γλυκό σου..

ΑΑΑΑ, Τον καφέ τον θέλω σκέτο. Πάει και τελείωσε. Το λουκουμάκι μου αρέσει με την άχνη του την ωραία, το χρωματάκι του το ρουμπινί, το αμυγδαλάκι του....

Ρε Γιάννη, ούτε η μάνα μου δεν περιγράφει το λουκουμάκι τόσο καλά!

Μπάμπη τόσες μαγερικές στην τηλεόραση, περιγράφουμε το λουκουμάκι λες και είναι αστακός στο Χίλτον..Τι να κάνουμε έτσι που μας καταντήσανε.. Άντε φέρε κείνο τον καφέ και όταν έρθεις θα σου πω για τις πατάτες τις τηγανητές.

Έγινε....

Μπαίνει ο Σώτος και κάθεται.

Τι έγινε Γιάννη?Καλημέρα.

Βρε καλώς τον! Έλα να παραγγείλεις και συ, τώρα τον παράγγειλα και γω. Κάτσε να βάλω μια φωνή.
Μπάμπηηηη, πιάσε και έναν για τον Σώτο. Δεν μου λες ρε Σώτο εσύ θες το λουκουμάκι σου?

Όχι ρε , τρόμαξα να την φτιάξω την κουφάλα! Να κοίτα! Εδώ πάνω αριστερά! Βλέπεις? 50 Ευρώ κολλαριστά! Να μη μου φύγει με το λουκούμι και τρέχω πάλι. Μπάμπηηηη, μη βάλεις λουκούμι..

Γιάννης.. Άσε ρε δεν πειράζει, θα το φάω εγώ. Μπάμπη και το λουκούμι μη ξεχάσεις. Μη σε νοιάζει, το πληρώνω εγώ..

Σώτος..Ρε πως γίναμε, μετράμε και το λουκούμι.. Όμως δεν μπορείς να πεις! Έχουμε ζήσει μεγάλες στιγμές! Θυμάσαι τότε που πληρώναμε το ΤΕΒΕ?

Γιαννης.. Πω ρε τι μου θύμησες τώρα! Μεγάλες στιγμές! 400? 400! Πάρτα, ντάγκα ντάγκα! Φαντάσου ρε! Είχαμε 400 μαζεμένα! Απίστευτο!

Σώτος.  Ούτε ρωτάω πόσο έχει πάει το χρέος! Λεφτά να το πληρώσω δεν έχω, να κλείσω το μαγαζί δεν μπορώ, αν το κλείσω δεν θα έχω ούτε ένα καρβέλι να πάω στο σπίτι..Χέστα ρε φίλε σου λέω..

Γιάννης. Για αυτό παίρνω και γω το λουκουμάκι μου! Να γλυκαθώ λίγο. Ρε το άλλο! Που το πας το άλλο! Θυμάσαι που πηγαίναμε το Σαββάτο στην Αθήνα και να ο Πλούταρχος, να ο Καρράς, να ο Αδαμαντίδης πριν , να ο Αδαμαντίδης μετά,  να η Βίσση!

Σώτος..            Όχι στην Βίσση ρε! Δεν πήγα ποτέ!

Γιάννης.           Ναι καλά! Έκανες τάματα στην Άνζελα και στην Νατάσσα!

Σώτος.              Αφού είναι καλές ρε! ΤΙ ψάχνεις τώρα! Δεν υπάρχουν άλλες σαν και αυτές!

Γιάννης.            Και να υπάρχουν , εμείς που να τις βρούμε τώρα! Πλάκα έχεις ρε Σώτο.

Σώτος.          Ωραία ήταν ρε.. Δουλειά είχαμε, τα έξω μας, τα μέσα μας, τα παιδιά ότι                             χρειαζόντουσαν το είχαν, τα ταξίδια μας..Ααχχχχ.

Γιάννης.        Ρε Μπάμπη! Κόκαλα έχουν οι καφέδες.

Μπάμπης..        Έφτασαν.. Ελάτε ρε παιδιά, μόνοι μας είμαστε, καθίστε να κάνουμε λίγο παρέα να μην είμαι και γω μόνος μου. Με πιάνει κατάθλιψη αν δεν μπαίνει πελάτης.

Σώτος.         Και εμάς μας πιάνει, τι νομίζεις. Όλοι με τα χάπια της χαράς στην τσέπη καταντήσαμε.

Μπάμπης.          Καλά τα καφεδάκια?

Σώτος και Γιάννης.   Καλοί, καλοί!! Για στα χέρια σου!


Μπάμπης .                     Τι λέγατε για χαρά?

Σώτος.                   Δεν λέγαμε για την χαρά γενικά, για τα χάπια της χαράς λέγαμε.

Μπάμπης.            Τα παίρνει η πεθερά μου από τότε που της κόψανε την σύνταξη. Δεν μπορεί να το καταπιεί με τίποτα. Να δεις πλάκα που έχει όταν έρθει η ώρα να το πάρει. Ολόκληρη ιεροτελεστία.
Πρώτα αρχίζει την μουρμούρα, μετά το βρίσιμο, μετά κοκκινίζει , φουντώνει, ρίχνει και δέκα φάσκελα στην τηλεόραση αν τους δείχνει, και μετά το καταπίνει λες και είναι ουίσκι 12 .

Γιάννης.              Βρε την έρημη και αυτήν και όλους. Ποιος να το φανταζόταν και ακόμα δεν μπορούμε να συντονιστούμε με την κατάσταση.

Σώτος,            Βρε, ελάτε έξω βρε, Να εκεί! Κοιτάτε ρε, κοιτάτε!! Έρχεται

Μπάμπης και Γιάννης.   Ποιος ? Που? Δεν βλέπουμε ούτε γάτα!

Σώτος            Μπα πανάθεμα σας!  Την ανάπτυξη ρε! Δεν βλέπετε την ανάπτυξη! Τι άνθρωποι είστε εσείς ρε!

Μπάμπης και Σώτος. Ρίχνουν από ένα φάσκελο στον Σώτο και αρχίζουν να γελούν.