Κάντο όπως οι βουδιστές...

Κάποτε είχα δει ένα έργο με βουδιστές μοναχούς που πραγματικά μου έκανε τρομερή εντύπωση.
Για ένα ολόκληρο χρόνο ζωγράφιζαν με άμμο περίτεχνα σχέδια για να τα αφήσουν μετά να χαθούν σε ένα σύννεφο πολύχρωμης σκόνης.
Έτσι ακριβώς αισθάνομαι και γω σήμερα, και σβήνω από τον διαδικτυακό χάρτη ότι ίχνη μπορεί να με συνδέσουν με το άτομο μου, με το όνομα μου, η με δραστηριότητες που πάρει μέρος.

Λες και με κυνηγάει η ασφάλεια και τρέχω να καταστρέφω στοιχεία...

Εδώ που τα λέμε, δεν την βλέπω και πολύ μακρυά αυτή τη μέρα, επομένως, ας ετοιμαζόμαστε!!

be aware!! they are coming!!
brrrrr!!

Για χρόνια έγραφα για την πορεία ενός μέσου ανθρώπου από την έναρξη της Κρίσης μέχρι σήμερα.

Αν όχι σήμερα, τώρα που γράφω, αλλά σήμερα, αυτό το ευρύτερο χρονικό πλαίσιο που έπιασε το καλοκαίρι και εγκυμονεί εκλογές, πιστεύω ότι εγκυμονεί μια άλλη αρχή.
Εκείνη της θεμελίωσης της φρίκης με τα μνημόνια, την οριστική εξαθλίωση των περισσοτέρων, και τον μεγάλο θυμό, που όλο και θα εκφραστεί αλλά ποτέ δεν εκφράζεται.
Σαν υπόγειο ποτάμι κυλάει, η σαν ηφαίστειο που δεν ξέρουμε πότε θα εκραγεί.

Όμως μέχρι την Άνοιξη θα έχει αλλάξει τρομερά το σκηνικό, και το κοινωνικό και το πολιτικό και ελπίζω να μπορώ να το ακολουθώ και να το καταγράφω.
Ανώνυμα, ήσυχα, αθόρυβα, μακρυά από τα αδιάκριτα μάτια και τα κουτσομπολίστικα καπρίτσια των συνανθρώπων μου..