Το προξενιό.

 

ΤΟ ΠΡΟΞΕΝΙΟ

Καλημέρα! Καλή χρονιά!

Καλημέρα! Καλή χρονιά! Ότι επιθυμείς!

Τι να επιθυμώ και γω.. Υγεία, ειρήνη και να, ένα καλό  κορίτσι για τον γιό μου!

ΑΑ, μην το σκέφτεσαι! Η κόρη μου! Κούκλα, με την δουλειά της, καλή νοικοκυρά, τι άλλο θέλει?

Τι να θέλει? Ξέρω και γω? Μακάρι νάξερα..Δεν ανοίγει το στόμα του κείνο το παιδί να ξέρω και γω τι να κάνω..Θα γίνω ποτέ γιαγιά..θα μείνω μαγκούφα.. τίποτα σου λέω..Δεν λέει τίποτα..

Μπορεί νάχει κάποιον δεσμό το παιδί και να μην το λέει…

Μπα…κάτι θα είχα καταλάβει. Ούτε τηλέφωνα , ούτε αλλαγή προγράμματος που λένε..

Βρε, κρύβονται..δεν λένε για να μην έχουν μετά ανάκριση..Άκου που σου λέω..Εμένα η κόρη μου έβγαινε τρία χρόνια με τον δικό της πριν χωρίσει, γιατί τώρα έχει χωρίσει, στο επισημαίνω , και δεν είχα πάρει χαμπάρι.

Και δεν μου λες, προίκα έχει?

Άντε βρε προίκα.. Προίκα έχει την δουλειά της και την νοικοκυροσύνη της.

Να σου πω, δεν έχεις και άδικο. Αλλά πώς να τους γνωρίσουμε?

Να έρθουμε επίσκεψη ,σιγά το δύσκολο..

Δύσκολο είναι να βρω δικαιολογία να είναι σπίτι όμως.

Έλα μωρέ , κάτι θα σκεφτούμε..

Και η κόρη σου θα θέλει?

Γιατί να μην θέλει? Μετά το πικρό ποτήρι που είπιε από τον προκομμένο της γιατί να μην θέλει?

ΑΑΑ, να σου πω.. δεν έχω εγώ τον γιό μου για παρηγορητή, ούτε δεύτερη επιλογή. Ένα παλικάρι δυο μέτρα σαν τα κρύα τα νερά.. Ορίστε μας εκεί..

Καλά βρε παιδί μου, μην αρπάζεσαι..Να γνωριστούνε πρώτα, να δούμε αν ταιριάξουνε, δεν ξέρεις πως τα φέρνει η ζωή. Άλλωστε πολύ πετυχημένοι γάμοι γίνονται από προξενιό. Είναι συνειδητοποιημένος ο άλλος, κατάλαβες?

Ναι αμέ, πως δεν κατάλαβα. Αν θέλει να παντρευτεί όμως. Ο δικός μου δεν θέλει ούτε να ακούσει για γάμους και δεσμεύσεις..

Ε, τότε, μην ταλαιπωρώ το κορίτσι άδικα..

Ταλαιπωρία είναι να γνωρίσει το παιδί μου.. Για σε παρακαλώ πολύ!

Δεν το λέω με αυτήν την έννοια…

Με καμιά έννοια να μην το λες..

Πω, πω.. εύκολα αρπάζεσαι..Ελπίζω να μην σου έχει μοιάσει το παιδί σου και να τα βρουν στο τέλος με την δικιά μου και να μην μπορεί να σταυρώσει κουβέντα χωρίς να αρπαχτεί…

Αν προσέχει τι λέει, δεν θα αρπαχτούν..

Ναι, σιγά  τώρα..Να της δώσει και ένα κατάλογο με θέματα προς συζήτηση και απαγορευμένες λέξεις τότε να μην έχουν συγκρούσεις..Τι λες χριστιανή μου και δεν έχω πιεί και τον καφέ μου ακόμα..Χάλια τα νεύρα μου με αυτά που λες..

ΕΕΕΕ, κάτι θα είδε το παλικάρι και την έκανε μετά τόσα χρόνια…Αλλιώς τώρα θα είχαν παντρευτεί θα είχαν και παιδάκι..

Και γιατί να φταίει η κόρη μου! Δεν κατάλαβα! Τον ξέρεις εσύ και παίρνεις το μέρος  του..

Δεν τον ξέρω, αλλά ξέρω εσένα και αν σου έχει μοιάσει και δεν προσέχει τι λέει…εεεεε,

Τι εεεεεε, άντε να χαθείς, εγώ φταίω που σε έχω ακόμα φίλη που δεν σου έχει μείνει καμιά.. Και αν το πάμε έτσι, και σε σένα ο γιός σου, ποιος ξέρει τι τους λέει και πως φέρεται και είναι ακόμα μοναχός του..Αλλά να μου πεις, με σένα μες στο σπίτι, πώς να μην φοβάται τις δεσμεύσεις το παιδί..Δεν το αδικώ..

Κρυάδες..Αν τα πίστευες αυτά που λες, δεν θα μου έλεγες να συμπεθεριάσουμε..Τα λες επειδή θες να βγεις από πάνω στην κουβέντα και άστα αυτά σε μένα..

Ναι…αμέ,, γιατί εσύ είσαι η έξυπνη και τα καταλαβαίνεις όλα έτσι?

Έτσι ακριβώς και να λείπουν οι ειρωνείες… Εγώ τώρα σοβαρά αυτό που καταλαβαίνω είναι, για να είμαστε ειλικρινείς, ότι τα παιδιά μας αργούν να ωριμάσουν, δεν θέλουν υποχρεώσεις και δεν έχουν καμιά όρεξη να δεσμευτούν …αυτό…

Σε αυτό δεν έχεις άδικο..Δεν βλέπεις τι γίνεται με τα διαζύγια..Ένας στους τρεις χωρίζει..

Και σου λένε τα παιδιά, «Δεν βαριέσαι! Τι να παντρευτώ αφού θα χωρίσω στο τέλος?»

Λες να φταίει αυτό?

Και αυτό.. Συν τα λεφτά που δεν φτάνουν, συν ότι τα καλομαθαίνουμε συν το ένα συν το άλλο, πολύ θέλει, γεμίσαμε από ράφια..

Τι ράφια λες παιδί μου?

Έτσι δεν έλεγαν παλιά? Θα μείνεις στο ράφι?

ΑΑΑ, ναι, που το θυμήθηκες …πλάκα έχεις..

Ε, τουλάχιστον έχω πλάκα..

Έλα βρε, αφού ξέρεις ότι σε αγαπάω.. τι φίλες είμαστε..Λέμε και καμιά κουβέντα, άστη να πέσει κάτω..

Εγώ την αφήνω αλλά ώρες ώρες δεν μπορώ να περπατήσω γιατί σκοντάφτω στις πολλές κουβέντες που έχουν γεμίσει το πάτωμα..

Υπερβολές.. υπερβολές.. Σου αρέσει να υπερβάλεις αυτό είναι.. Και με τα παιδιά το ίδιο. Θα βρεθεί και ο κατάλληλος και η κατάλληλη..μην στεναχωριέσαι…

Για να δούμε..για να δούμε…άντε στην υγειά μας και αν δούμε και αποδούμε..ας τους το κάνουμε το προξενιό…ποτέ δεν ξέρεις..