Αυτές τις μέρες γίνονται δωρεάν εξετάσεις στα Κέντρα Ημέρας για διαγνωστικά τεστ μνήμης και ενημέρωση για το Αλσχάιμερ.
Εκπομπές στην τηλεόραση, εκπομπές στο ραδιόφωνο, και μαρτυρίες συνοδών και γιατρών που ενημερώνουν για την κατάσταση και για τα πρώτα σημάδια που πρέπει να κοιτάξει κάποιος.
Ένας άνθρωπος σαν και μένα, που ότι αρρώστια βλέπει στην τηλεόραση νομίζει ότι αναγνωρίζει τα σημάδια στον εαυτό του, δεν θέλει και πολύ για να πειστεί ότι έχει τα σημάδια που τον οδηγούν με κατοστάρι προς το κατώφλι του θείου Αλ.
Αξημέρωτα με κτύπησε το άγχος για το αν η όχι πρέπει να πάω να κάνω το τεστ, μιας και η ορθογραφία μου είναι χάλια, και ακόμα δεν έχω μάθει την προπαίδεια.
Άρχισα από το ένα, και με το ζόρι έφτασα στο 9,ενώ στο ενδιάμεσο εικόνες από την ζωή μου σαν ασθενή, περνούσαν σαν ταινία μπροστά στα μισονυσταγμένα μάτια μου.
Σκέφτηκα να συνεχίσω με το πάτερ ημών και το πιστεύω, αλλά είναι τόσα χρόνια που έχω να τα πω, που δεν ξέρω αν πιάνεται σαν μέτρο.
Έκανα ένα ολόκληρο πλάνο για το τι θα πω στον γιατρό, και αγχώθηκα ακόμα πιο πολύ για την αντίδραση του αν μάθαινε ότι ποτέ μου δεν κατάφερα να βγάλω ολόκληρη την προπαίδεια. Θα ήταν ευχαριστημένος με την αλφαβήτα? Θα μου έβαζε να ταιριάξω σχέδια και σχήματα όπως τα τεστ που σου λένε το πόσο έξυπνος είσαι και ποτέ δεν κατάφερα όχι μόνο να τα τελειώσω αλλά ούτε καν να τα πάω στην μέση?
Γιατί όλα αυτά τα τεστ έχουν σχέση με αριθμούς?
Δεν το ξέρω...Μόνο υποψιάζομαι ότι θέλουν να βγάλουν από την μέση εμας τους χαζούληδες που δεν τα καταφέρνουμε με αυτά.
Από την άλλη, είναι και μια ανακούφιση γιατί δεν μπορεί από το δημοτικό να έχω ξεκινήσει για το σπίτι του θείου Άλ, άλλωστε μέχρι τώρα θα είχα φτάσει...
Έχουν περάσει τόσα πολλά χρόνια από τότε! Εκτός αν μένει στον Βόρειο Πόλο μαζί με τον Άγιο Βασίλη , τι να πω..
Έτσι που λες αναγνώστη..
Μιας το άγχος, μιας η έννοια, μια το πιπίλημα στον εγκέφαλο, ξύπνησα σήμερα με την προπαίδεια.
Εκπομπές στην τηλεόραση, εκπομπές στο ραδιόφωνο, και μαρτυρίες συνοδών και γιατρών που ενημερώνουν για την κατάσταση και για τα πρώτα σημάδια που πρέπει να κοιτάξει κάποιος.
Ένας άνθρωπος σαν και μένα, που ότι αρρώστια βλέπει στην τηλεόραση νομίζει ότι αναγνωρίζει τα σημάδια στον εαυτό του, δεν θέλει και πολύ για να πειστεί ότι έχει τα σημάδια που τον οδηγούν με κατοστάρι προς το κατώφλι του θείου Αλ.
Αξημέρωτα με κτύπησε το άγχος για το αν η όχι πρέπει να πάω να κάνω το τεστ, μιας και η ορθογραφία μου είναι χάλια, και ακόμα δεν έχω μάθει την προπαίδεια.
Άρχισα από το ένα, και με το ζόρι έφτασα στο 9,ενώ στο ενδιάμεσο εικόνες από την ζωή μου σαν ασθενή, περνούσαν σαν ταινία μπροστά στα μισονυσταγμένα μάτια μου.
Σκέφτηκα να συνεχίσω με το πάτερ ημών και το πιστεύω, αλλά είναι τόσα χρόνια που έχω να τα πω, που δεν ξέρω αν πιάνεται σαν μέτρο.
Έκανα ένα ολόκληρο πλάνο για το τι θα πω στον γιατρό, και αγχώθηκα ακόμα πιο πολύ για την αντίδραση του αν μάθαινε ότι ποτέ μου δεν κατάφερα να βγάλω ολόκληρη την προπαίδεια. Θα ήταν ευχαριστημένος με την αλφαβήτα? Θα μου έβαζε να ταιριάξω σχέδια και σχήματα όπως τα τεστ που σου λένε το πόσο έξυπνος είσαι και ποτέ δεν κατάφερα όχι μόνο να τα τελειώσω αλλά ούτε καν να τα πάω στην μέση?
Γιατί όλα αυτά τα τεστ έχουν σχέση με αριθμούς?
Δεν το ξέρω...Μόνο υποψιάζομαι ότι θέλουν να βγάλουν από την μέση εμας τους χαζούληδες που δεν τα καταφέρνουμε με αυτά.
Από την άλλη, είναι και μια ανακούφιση γιατί δεν μπορεί από το δημοτικό να έχω ξεκινήσει για το σπίτι του θείου Άλ, άλλωστε μέχρι τώρα θα είχα φτάσει...
Έχουν περάσει τόσα πολλά χρόνια από τότε! Εκτός αν μένει στον Βόρειο Πόλο μαζί με τον Άγιο Βασίλη , τι να πω..
Έτσι που λες αναγνώστη..
Μιας το άγχος, μιας η έννοια, μια το πιπίλημα στον εγκέφαλο, ξύπνησα σήμερα με την προπαίδεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Please, tell me something! It would be of a great help!